Gazeta Podlaska
"Gazeta Podlaska", pismo wydawane 3 V 1987 – 19/26 III 1989 w Siedlcach; podtytuły: „Informator NSZZ «Solidarność» Region Oddział Siedlce”, od nr. 12 „Informator NSZZ «Solidarność» Region Mazowsze Oddział Siedlce i Biała Podlaska”, od nr. 43 „Dwutygodnik NSZZ «Solidarność» Region Mazowsze”.
Ukazało się 49 nr. (niektóre podwójne) w formacie A4, drukowanych techniką sitodruku (nr. 1-2) i na offsecie (w wydawnictwie Myśl) w nakładzie 1,8-2,1 tys. egz., z czarno-białymi ilustracjami. Początkowo wychodziło nieregularnie, następnie dwutygodnik. Dodatki: przedruk 3 nr. „Dzwonka Niedzielnego” (w nr. 32, 36/37, 41/42) – gazety dźwiękowej będącej zapisem spotkań prowadzonych przez Romę i Stefana Bratkowskich w warszawskim Duszpasterstwie Środowisk Twórczych; dokumenty niezakończonego jeszcze strajku w HiL 26-29 IV 1988 (do nr. 26); broszura Michała Boniego ''Jaką rolę powinna pełnić Regionalna Komisja Wykonawcza'' (do nr. 43); ''Migawki'' – samodzielny dodatek fotograficzny, zdjęcia czarno-białe (II 1989).
Założycielami, redaktorami i autorami większości tekstów (podpisywanych ps.) byli Tomasz Olko i prof. Tadeusz Kłopotowski, który wykonywał też skład komputerowy gazety; papier dostarczał Krzysztof Kozak z Siedlec. Nr. 3 i 5 z 1988 redaktorzy podpisali ps., pozostałe wychodziły bez stopki redakcyjnej. Pismo miało przedstawicieli w USA (Andrzej Czuma, Maciej Madeyski), Nowej Zelandii (Maciej Kublikowski) i Szwecji (Mieczysław Wereda). Od nr. 12 stałym współpracownikiem redakcji w Białej Podlaskiej był Marian Kwiatkowski.
W rozbudowanym dziale krajowym ważną rolę odgrywały – poza informacjami związkowymi – wywiady T. Olko z czołowymi działaczami podziemia, m.in. z Lechem Wałęsą, Zbigniewem Bujakiem, Zbigniewem Romaszewskim; „GP” jako jedna z pierwszych w Polsce opublikowała fragmenty wspomnień płk. Ryszarda Kuklińskiego; prowadzono kronikę wydarzeń bieżących, wiadomości z regionu, ogłoszenia, podawano dane nt. kolportażu wydawnictw podziemnych w regionie; charakterystyczne dla „GP” było przedstawianie sprawozdań finansowych.
Kolportaż poprzez struktury Komitetów Oporu Społecznego i „S” w Siedlcach, Białej Podlaskiej, Łodzi, Krakowie, Częstochowie, Wrocławiu, Jastrzębiej Górze, Radomiu, Stalowej Woli i innych ośrodkach; drogą zwrotną pozyskiwano informacje i korespondencje krajowe. W 1988 pismo otrzymało nagrodę podziemnego SDP im. „Po Prostu”.
Po 1989 posiadane przez pismo środki posłużyły w 2004 za kapitał założycielski Fundacji Gazety Podlaskiej im. prof. T. Kłopotowskiego, która opublikowała rozliczeniową książkę ''Dlaczego wyszło nam to inaczej, czyli Polska i „Solidarność” widziana po latach'' (2004) oraz opracowanie Agnieszki Andrzejewskiej ''Siedlecki Komitet Oporu Społecznego'' (2008).