Komisja Krakowska
Komisja Krakowska, powołana 9 II 1981 na mocy uchwały o utworzeniu Komisji MKZ Małopolska w Krakowie reprezentującej krakowskie zakłady pracy, podjętej przez członków MKZ Małopolska z woj. miejskiego krakowskiego. Podobne komisje istniały już w Tarnowie i Nowym Sączu. U źródeł tej decyzji legła sytuacja w MKZ (ok. 400 tys. związkowców z woj. krakowskiego reprezentowanych było najpierw przez 19, a potem 21 osób, natomiast ok. 300 tys. członków „S” z pozostałego obszaru województwa reprezentowało aż 37 delegatów). Postanowienie z 9 II 1981 zostało usankcjonowane uchwałą całego MKZ z 23 II 1981 ''W sprawie przedstawicielstwa NSZZ „Solidarność” w Krakowie i regionie Małopolskim''. Pierwsze posiedzenie KK odbyło się 27 II 1981 w Instytucie Obróbki Skrawaniem.
W skład KK weszli członkowie MKZ z woj. miejskiego krakowskiego (21 osób, które jednocześnie tworzyły prezydium komisji) oraz po dwóch przedstawicieli z pionów ABC z tego terenu. Na posiedzeniu 24 IV został wybrany przewodniczący – Mieczysław Pieronek (Politechnika Krakowska) oraz sekretarz – Andrzej Wawrzycki (Instytut Obróbki Skrawaniem). W wyniku utworzenia KK krakowski MKZ znacznie się powiększył. Funkcjonowanie tej struktury było kontestowane przez wielu działaczy, w tym również z Krakowa, a kluczowym argumentem – ich zdaniem – był brak usankcjonowania w obowiązującym wówczas statucie związku. Piony ABC: Montinu, Budostalu i HiL nie dokonały wyborów swoich przedstawicieli i nie brały udziału w pracach KK. Po I WZD (10-12 VII 1981) na mocy uchwał nr 3 ZR Małopolska ''W sprawie delegatur'' oraz nr 4 ''W sprawie terenowych wspólnot organizacji zakładowych'' z 28 VII 1981, o strukturze Komisji Krakowskiej mieli zadecydować przewodniczący i delegaci KZ z Krakowa, a jej obsługą miał zajmować się wydzielony w biurze ZR sekretariat KK, który jednak do 12 XII 1981 nie postał.
Kraków, Region Małopolska