Radio Wola
Radio Wola; radio podziemne, zorganizowane i koordynowane przez działacza „S” ze Zjednoczenia Przemysłu Elektronicznego Unitech, Andrzeja Stępniewskiego. Powstało 1983 i nadawało do końca 1984 w Warszawie, współpracowało z MKK „S”. Zakończyło działalność po odkryciu prowokacji polegającej na tym, że ktoś zaczął nadawać ich systemem. W skład redakcji odpowiedzialnej za nagrywanie kasety-matki, wchodzili: Jacek Szymanderski (redaktor nacz.), Elżbieta Wasielewska-Kessel, Andrzej Piszczatowski i Andrzej Wiśniewski. J. Szymanderski pisał teksty i organizował nagrania, po czym gotową kasetę przekazywał A. Stępniewskiemu. Do nagrania audycji mieszkanie udostępniał A. Piszczatowski, spikerem był A. Wiśniewski. A. Stępniewski powielał kasetę i przekazywał osobie organizującej sieć punktów nadających. Audycja były nadawane przez wiele małych nadajników o zasięgu do 200 m, skonstruowanych przez Andrzeja Cieleckiego z Politechniki Warszawskiej. Zestaw nadający składał się z nadajnika i radiomagnetofonu z kasetą, podłączonego do anteny np. telewizyjnej. Produkcja nadajników nosiła kryptonim Fabryka, wyprodukowano ich ok. 200. Emisję audycji koordynował Eugeniusz Szczęśniak. Grupy nadawcze miały strukturę piątkową: E. Szczęśniak dostawał kasetę-matkę i przekazywał ją pierwszej piątce, ta powielała ją i przekazywała dalej, następnie piątkom przekazywano informację o dacie i godzinie emisji. O wyznaczonej porze równocześnie nadawało ok. 150 nadajników. Emisją zajmowali się głównie kombatanci AK i Szarych Szeregów. Pieniądze na działalność pozyskiwała E. Wasielewska ze sprzedaży gadżetów oraz od Grup Politycznych Wola. Informacje o audycjach publikowano w tygodniku „Wola”. Po rozwiązaniu Radia Wola do organizatorów wróciło tylko ok. 30 nadajników, które po 1989 przekazano na Litwę.