Hasła rzeczowe

Zakłady Przemysłu Metalowego H. Cegielski - Poznań (ZPM HCP)

Zakłady Przemysłu Metalowego H. Cegielski - Poznań (ZPM HCP), 1846 Hipolit Cegielski założył w Poznaniu Skład Żelaza, ok. 1849/50 otworzył warsztat naprawczy narzędzi rolniczych, 1855 uruchomił fabrykę maszyn i narzędzi rolniczych; w nast. latach rozbudowywaną, funkcjonującą pod różnymi nazwami, m.in. Fabryka Machin i Lejarni H. Cegielskiego, 1880 przejęta przez Stefana Cegielskiego, od 1899 własność Towarzystwa Akcyjnego, do 1927 pn. H. Cegielski Towarzystwo Akcyjne Poznań, 1927–1939 H. Cegielski Poznań SA, 1939–1945 funkcjonowała jako Deutsche Waffen und Munitionsfabriken (DWM) Posen (w fabryce działalność organizacji konspiracyjnych, m.in. AK, NOB, NOW), 8 II 1945 przejęta przez Tymczasowy Zarząd Państwowy nosiła nazwę H. Cegielski SA Poznań pod Tymczasowym Zarządem Państwowym, 1948 znacjonalizowana, 1949–1956 pn. ZPM im. J. Stalina Poznań (ZISPO). XI 1956 przywrócono zakładom tradycyjną nazwę: H. Cegielski Poznań. Pracownicy HCP i mieszkańcy Wielkopolski używali określenia „Cegielski” lub „Ceglorz”; do schyłku PRL największe przedsiębiorstwo w regionie.

W skład HCP wchodziły w różnym okresie: Wydz. Kuźni (W1), Fabryka Silników Okrętowych (W2), Fabryka Lokomotyw i Wagonów (W3), Fabryka Obrabiarek (W4), Fabryka Urządzeń Mechanicznych (W5), Fabryka Narzędzi (W6), Fabryka Wyrobów Precyzyjnych (W7), Fabryka Wyrobów Tłoczonych (W8), Fabryka Silników Agregatowych i Trakcyjnych (W9), Zakład Energetyczno-Remontowy (WR), oddziały, m.in. w Śremie (Odlewnia Żeliwa, utworzona 1964), Środzie Wielkopolskiej (Zakłady Mechaniczne) i Bolechowie (Fabryka Wyrobów Tłoczonych, 1978 pocz. budowy, 1988 wyłączona ze struktury HCP); przy HCP działał Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Wysokoprężnych Silników Okrętowych i Kolejowych i Przemysłowy Zespół Opieki Zdrowotnej. Stan zatrudnienia: 1850: 30 pracowników, VI 1900: 245, 1917: 492, VI 1939: 7200, 1946: 9230, 1956: 13070, IX 1980: ok. 18 000 (w tym ok. 4000 w OŻ w Śremie), XII 1988: 9637 (w poznańskich fabrykach).

1945–1956 w Cegielskim, w różnym okresie, działały organizacje opozycyjne (np. 1945–1947 PSL, ok. 300 członków) i konspiracyjne (np. 1950–1951 aresztowano 6 członków podziemnej organizacji), odnotowywano przejawy oporu społecznego, wielokrotnie dochodziło do strajków lub tzw. przejawów niezadowolenia, które obejmowały część pracowników lub całą załogę, m.in.: VI 1945 (strajk na 4 oddziałach z powodu problemów zaopatrzeniowych i płacowych), 8 i 11 IX 1945, pod koniec 1946 (w Oddziale I), IV 1947 (na 2 oddziałach). VI 1956 największe protesty w historii zakładów (masówki, strajk), 28 VI 1956 załoga wyszła na ulice, do maszerujących przyłączyli się pracownicy innych zakładów Poznania i uczestniczyli w demonstracji w centrum miasta. Podczas pacyfikacji zginęło 3 pracowników ZISPO: Franciszek Lipski, Marian Sobalak i Wacław Toma, XI 1956 w wyniku odniesionych ran zmarł Czesław Jackowski. X–XII 1956 na terenie zakładu (w różnych fabrykach) organizowano masówki w zw. z wydarzeniami politycznymi (np. 23 X 1956 domagano się wycofania wojsk ZSRR z Polski, zmiany nazwy ZISPO na Zakłady im. 28 Czerwca, 12 XII 1956 wycofania wojsk ZSRR z Węgier). 28 VI 1957 w HCP pamięć poległych uczczono 3-minutową ciszą; delegacja zakładów złożyła wieńce na grobach.

1957–1980 krótkie strajki i tzw. przejawy niezadowolenia, gł. z powodów ekonomicznych i organizacyjnych (m.in. 10 strajków w 1957, np. 21 III 1957 strajk na W7 z powodu wysokich norm, 7 V 1957 strajk i masówka na W3 przeciwko sposobowi podziału premii eksportowej; 20 VIII 1966 strajk elektryków na W3 domagających się zmiany czasu na wykonywanie instalacji elektrycznej, zwolniono z pracy 5 podejrzanych o organizację; 8 XII 1972 strajk szlifierzy na W7; przejawy niezadowolenia m.in. XII 1975, VI 1976).

VII–VIII 1980 pogorszenie nastrojów załogi HCP, 25 VII 1980 strajk na W4, zgłoszono postulaty o charakterze ekonomicznym, domagano się poprawy zaopatrzenia, pracownikom akordowym przyznano 5 proc. premii i dodatków premiowych. VIII 1980 przejawy solidarności ze strajkującymi na Wybrzeżu, postulaty zwoływania zebrań pracowniczych, próby przerywania pracy, zgłaszanie postulatów, 29–30 VIII 1980 strajk prawie całej załogi, gł. poparcie postulatów MKS w Gdańsku, protest poparty przez Radę Zakładową Związku Zawodowego Metalowców. W trakcie strajku utworzono Komitet Strajkowy Przedsiębiorstwa, nast. Ogólno-Zakładowy Komitet Strajkowy H. Cegielski (przew. Krystian Łeszyk/Ryszard Bilitz; sformułowano 27 postulatów zakładowych), od 4 IX 1980 Komitet Robotniczy przy HCP, 18 IX przekształcony w Zakładowy/Komitet Założycielski NSZZ w HCP, który zamierzano zarejestrować jako odrębną organizację związkową, 28 IX decyzja o działalności w ramach NSZZ „S” i rejestracji w MKZ „S” w Poznaniu, w jego składzie m.in.: R. Bilitz (przew.), Mieczysław Marciniak (wiceprzew., W1), Andrzej Zalewski (wiceprzew., W9), Marian Skołuda (sekretarz, W9), Dariusz Łaszewski (skarbnik, W5), Zdzisław Chruścicki, Władysław Czysty (W4), Andrzej Mazantowicz (W4), Stanisław Palinkiewicz (W5), Zbigniew Rosolski (W6), Stanisław Gwoździk (W7), Marek Lenartowski (W8), Marek Nowak (U), Ryszard Pauch (WR), Roman Ludwiczak (ZP), Edward Polody (OBR), Jacek Nowaczyński i Zygmunt Pęcherzewski (OŻ w Śremie), Jerzy Jankowiak (ZM w Środzie), Antoni Bittner i Stanisław Jabłoński (PZOZ), Lech Ruschke (Szkoła). 22 X MKZ wystosował wotum nieufności wobec prezydium Komitetu Założycielskiego „S” HCP i zalecił przeprowadzenie wyborów do fabrycznych Komitetów Założycielskich. X–XI 1980 odbyły się wybory w poszczególnych fabrykach, do prezydium Komitetu Założycielskiego „S” weszły 4 nowe osoby: Bogdan Ciszak (W3), Andrzej Jakubowicz, J. Jankowski, Jerzy Żarnowski (W2).

XI 1980–I 1981 wybory statutowych władz kół, komisji wydziałowych i komisji fabrycznych „S”. W KZ 31 członków, w tym 20 w prezydium. Ogółem wybrano 309 kół (689 członków, 16 proc. w PZPR), 47 komisji wydziałowych (189 członków, 8,5 proc. w PZPR), 14 komisji fabrycznych (120 członków, m.in. przew. KF: W1 – M. Marciniak, W2 – J. Żarnowski, W3 – B. Ciszak, W4 – Jan Szafrański, W6 – Z. Rosolski, W8 – M. Lenartowski, W9 – M. Skołuda, ZP – Mieczysław Szymański, WR – R. Pauch); 22 I 1981 wybrano Międzyzakładową Komisję/KZ „S”: B. Ciszak (przew.), M. Lenartowski (również rzecznik prasowy) i J. Żarnowski – wiceprzew., w składzie KZ m.in. wszyscy przew. komisji fabrycznych. KZ powołała komisje problemowe (np. mieszkaniową, socjalną, ds. warunków pracy) oraz 7 członków Komisji Rewizyjnej – przew. Zygmunt Wieczorek (W3); 22 I wybrano również KZ „S” w OŻ w Śremie, w prezydium: Grzegorz Kaczmarek (przew.), J. Nowaczyński (wiceprzew.). Liczba członków „S” HCP: 19 I 1981 – 18741 (w tym 3286 w OŻ w Śremie).

13 XII 1980 wybrano KZ OBRWSOiK (na prawach organizacji fabrycznej – w ramach struktury związkowej HCP), w składzie prezydium: J. Jankowski (przew.), Zygmunt Wileniec i Zbigniew Jankowski (wiceprzew.), Wojciech Nowak (sekretarz), Henryk Juchacz, Marian Jóźwiak (członkowie); liczba członków „S”: 23 IV 1981–235. 6 I 1981 wybrano KZ PZOZ przy HCP, w prezydium: Jan Wojciechowski (przew.), A. Bittner i S. Jabłoński (wiceprzew.). 11 III wybrano 22-osobową Komisję Emerytów i Rencistów „S” przy HCP, w składzie prezydium: Stanisław Stankowski (przew.), Mieczysław Przynoga (wiceprzew.), Edmund Mazurek (sekretarz), członkowie prezydium: Bogdan Majtas, Irena Majsner (księgowa), Stanisław Szurka, Teodor Słaby, Władysław Stróżyk; liczba członków „S”: 11 III – 1932; 30 VI – 2170.

2 VI 1981 utworzono Zakładowy Komitet Obrony Więzionych za Przekonania: Zdzisław Twardy (przew.), A. Bittner, Tadeusz Paluszkiewicz.

19 I 1981 I WZD „S” w HCP, m.in. uchwalono ramowy program działania „S” HCP; 22 V – II WZD, m.in. przedstawiono wyniki kontroli NIK w HCP, sprawozdania z działalności niektórych komisji związku, sprawy mieszkaniowe; 22 VI – III WZD, wybrano 24 delegatów na I WZD Regionu Wielkopolska, 4 kandydatów do ZR i 4 kandydatów na I KZD, krytycznie oceniono działalność MKZ. 7 VII 1981 WZD, m.in. z udziałem przedstawicieli MKZ, omawiano działalność finansową MKZ i zwolnienie A. Prusinowskiego z MKZ; 27 X II Walne Zebranie Przew. Kół „S” HCP, poparto decyzję KK o strajku 28 X 1981.

1980–1981 udział działaczy „S” HCP w pracach władz regionalnych „S”, członkowie/pracownicy MKZ, w różnym okresie: Jerzy Jankowski, R. Bilitz, Jacek Stachowski, A. Prusinowski, B. Ciszak. VII 1981 na I WZD RW do ZR „S” wybrano: Jerzego Gibowskiego, A. Jakubowicza (od IX członek prezydium), S. Jankowiaka; do RKR G. Kaczmarka, Henryka Kolanka; delegatów na I KZD: B. Ciszaka, Antoniego Sikorskiego, J. Szafrańskiego. 1980–1981 udział „S” HCP w pracach KK „S” Zjednoczenia TASKO; 1981 w działalności Sieci Organizacji Zakładowych „S” (z ramienia „S” HCP – J. Żarnowski, doradca – Alfons Brzeziński).

16 II 1981 powołano Komitet ds. obchodów uroczystości Czerwca 1956/Społeczny Komitet Obchodów Poznańskiego Czerwca 1956 w HCP – przew. B. Januszkiewicz, m.in. udział „S” HCP w przygotowaniu dwóch tablic – 27 VI 1981 poświęconych przez kard. Franciszka Macharskiego, abp. Jerzego Strobę i odsłoniętych przy bramie głównej i przy wejściu na W3; również poświęcenie sztandaru „S” HCP. 28 VI współorganizowanie uroczystości odsłonięcia pomnika Poznańskiego Czerwca 1956 (w HCP przygotowano część elementów pomnika, 19 VI zostały uroczyście przewiezione na pl. Mickiewicza). 27 IV–XII 1981 KZ wydawała pismo „Biuletyn Informacyjny Komisji Zakładowej NSZZ »Solidarność« ZPM H. Cegielski” (wydano 36 nr., w redakcji, w różnym okresie: Wiesława Chomicz, B. Ciszak, M. Lenartowski, Andrzej Majewski, Tomasz Naganowski, Barbara Ogórkiewicz, Zbigniew Pawłowicz, J. Żarnowski); 1981 w oficjalnym tygodniku „Nasza Trybuna” KZ publikowała materiały pod szyldem „S” (przygotowywane przez społeczny zespół przy KZ, w różnym okresie: B. Januszkiewicz, M. Lenartowski, Wiesława Marciszewska, Aldona Pikuła, W. Chomicz); 1981 KZ organizatorem/współorganizatorem wizyt/spotkań z pracownikami HCP, m.in. Jacka Kuronia (19 II), Jana Józefa Szczepańskiego (30 IV), Mieczysława Rakowskiego (4 VI), abp. J. Stroby (19 V), Lecha Wałęsy (23 VII), Anny Walentynowicz (9 X).

1980–1981 udział „S” HCP w protestach ogólnopolskich (proklamowanych przez KKP/KK): 3 X 1980 (strajk ostrzegawczy – 90 proc. załogi), I 1981 (protesty ws. wolnych sobót, 16 I 2-godzinny strajk, 24 I obniżona frekwencja – nie przyszło ok. 83,3 proc. pracowników); akcje poparcia dla „Solidarności Wiejskiej” (28 I masówka na W3, wywieszenie flag na bramach), III 1981 (w czasie kryzysu bydgoskiego na terenie zakładu siedziba MKS „S”, utworzono Zakładowy KS HCP, 27 III strajk ok. 16 tys. pracowników), 28 X (strajk ostrzegawczy – ok. 12 tys. pracowników). 1981 „S” HCP organizowała również protesty lokalne i podejmowała działania/inicjatywy o charakterze społ.-politycznym, m.in.: 8 XII pokaz dla pracowników HCP filmu Robotnicy ’80, 16–17 XII 1980 obchody 10. rocznicy wydarzeń na Wybrzeżu – uruchomienie syren fabrycznych, udekorowanie zakładu flagami, udział w uroczystościach odsłonięcia pomnika Poległych Stoczniowców w Gdańsku; I 1981 wystąpienie KZ z apelem o zaprzestanie importu lokomotyw i wagonów z państw RWPG i produkowanie takiego taboru m.in. w HCP; 11 II 1981 wystąpienie do wojewody popierające starania kurii o wyrażenie zgody na budowę 5 kościołów; 10 III 1981 wystąpienie KZ o odwołanie z funkcji dyr. nacz. HCP Ireneusza Sobczaka (3 VIII odwołany, nowym dyr. mianowany Zdzisław Miedziarek); 9 VI 1981 wystawa fotografii dokumentujących zbrodnię katyńską (przygotowana przez „S” OBRWSOiK), VI 1981 wystosowanie przez KZ apelu o usunięcie Józefa Cyrankiewicza z funkcji przew. Ogólnopolskiego Komitetu Obrońców Pokoju, 28 VI zorganizowanie dla pracowników HCP pokazu filmu Człowiek z żelaza; 6 X poświęcenie przez abp. J. Strobę kaplicy NMP Matki Kościoła przy PZOZ; 11 XI masówka na W4 z okazji 63. rocznicy odzyskania niepodległości; XI–XII 1981 wspomaganie przez KZ strajkujących studentów, 3 XII uznanie przez prezydium KZ, że w przypadku wprowadzenia stanu wyjątkowego KK powinna ogłosić strajk generalny.

13–14 XII 1981 internowano 13 działaczy „S” HCP, 14 XII strajki, o różnym zasięgu i czasie trwania, na W2, W4, W9, 15 XII w kilku fabrykach krótkie strajki, symulowanie pracy, wiece: domagano się gł. zwolnienia internowanych, w HCP przebywał I sekretarz KW PZPR Edward Skrzypczak, który obiecał ich zwolnienie (w XII 1981 zwolniono J. Szafrańskiego), 18 XII na W3 minutą ciszy uczczono poległych w kopalni Wujek.

13 XII 1981–XII 1982 internowano, w różnym okresie, 18 osób: B. Ciszaka, M. Lenartowskiego, J. Żarnowskiego, A. Brzezińskiego, J. Stachowskiego, J. Szafrańskiego, A. Jakubowicza, Romana Łukaszewicza, Z. Twardego, Leona Miklosika, Wojciecha Sieradzkiego, Juliana Bogdańskiego, R. Paucha, Ryszarda Biniaka, Andrzeja Grzybowskiego, J. Nowaczyńskiego, Mariana Piątka, Zenona Ratajczaka.

XII 1981–IV 1989 w HCP działalność podziemna, przejawy oporu społecznego, m.in. II–VI 1982 w kolejne miesięcznice wprowadzenia stanu wojennego krótkie strajki; 28 VI na W3 przerwano pracę i odśpiewano Boże, coś Polskę; 12 X strajk przeciwko rozwiązaniu „S” (największy zasięg na W3 i W4), z 633 pracownikami administracja zakładu przeprowadziła rozmowy ostrzegawcze, w tym 364 ukarano dyscyplinarnie (potrącenie z pensji, wysługi lat, upomnienia, 24 osoby nagany).

1982–1989 także inne formy działalności, m.in.: zbieranie składek związkowych, bojkot wpłat na NFOZ (1983), zamawianie mszy i udział w uroczystościach religijnych, składanie kwiatów przed tablicami i pod pomnikiem Czerwca ’56 (np. w czasie corocznych obchodów rocznicowych), kolportaż ulotek i prasy podziemnej (np. „Obserwator Wielkopolski”, „Solidarność – Poznań”, „Solidarność Walcząca”), prowadzenie biblioteki wydawnictw niezależnych, noszenie znaczków z napisem „S”, piętnowanie aktywnych działaczy PZPR, bojkot nowych związków zawodowych, udział w demonstracjach ulicznych, zbieranie podpisów pod petycjami (np. w obronie represjonowanych), malowanie napisów na murach lub w halach fabrycznych, wieszanie flag z napisem „S”, zamalowywanie plansz lub gablot z materiałami propagandowymi; wydawanie prasy podziemnej: 1982 „Informator HCP”, 1984–1989 „Hipolit”, 1988–1989 „Solidarność Walcząca HCP”; 1984–1985 „Ceglorz” (wyd.: Koło Oporu Społecznego „Cegielski”, redakcja spoza HCP). 1982–1983 w ramach działań operacyjnych SB (pozorowana grupa konspiracyjna) wydawano pismo „Wolny Robotnik”.

1982–1988 działalność podziemnych struktur „S”, tajnych/tymczasowych KF i TKZ. W składzie TKZ, w różnym okresie: R. Biniak (W2), Zdzisław Lewandowski, Czesław Fajfer, Zbigniew Heryng (W3), Zygmunt Pietrzak (W4), Włodzimierz Braciak (W5), Matelski (W8), Henryk Ziętak (W9), A. Grzybowski (W9), Ryszard Studziński (ZP), Edmund Ryżak, Zenon Latusek (W2), Julian Bogdański (WR), Edmund Kaczmarek (W2), Jerzy Osiński (W4), Józef Świergiel (W5), Bogdan Klepas (W3), W. Sieradzki, Franciszek Brzóska, Jerzy Słoma, Leonard Hoffmann, Andrzej Pawłowski (W4), Włodzimierz Gelc (W6), Marian Żarna (W9), Andrzej Chlond (W6), D. Łaszewski (W5). Udział w działalności struktur ponadzakładowych: 1982 TKK „S” Region Wielkopolska – R. Biniak, 1982 KZR „S” Wielkopolska – Mieczysław Bryk (W4), 1982–1989 TZR „S” Wielkopolska, w różnym okresie – Mieczysław Kędziora, Z. Lewandowski, 1986–1989 Wielkopolskiej Rady „S” – Z. Lewandowski.

1982–1986 z powodów politycznych śledztwami prokuratorskimi, w 6 sprawach, objęto 10 pracowników HCP: Eugeniusza Brockiego, Kazimierza Wieczyńskiego, R. Studzińskiego, B. Ciszaka, Z. Herynga, A. Grzybowskiego (1983 i 1986), Marka Lika, Ludwika Lubczyńskiego, Henryka Rajewicza, J. Świergiela i J. Bogdańskiego (8 tymczasowo aresztowano). 1987–1989 przed kolegium ds. wykroczeń w Poznaniu stanęli: Z. Lewandowski, W. Sieradzki, Krzysztof Cnotalski (dwukrotnie), Przemysław Paprzycki, A. Grzybowski (trzykrotnie, 1986 zwolniony z pracy w HCP, 22–23 VIII 1988 wspomagał strajk).

1985–1989 część działaczy „S” HCP zaangażowana w DLP przy kościele Matki Boskiej Bolesnej (m.in. A. Pawłowski, Z. Lewandowski); 1987–1988 próby tworzenia jawnego ZZ „S” Pracowników Zakładów Cegielskiego w Poznaniu. 1988–1989 działalność prowadziła Grupa SW HCP (m.in. K. Cnotalski, P. Paprzycki).

22–23 VIII 1988 strajk na W3 i W9, wspomagany przez TZR, SW, PPS i inne organizacje opozycyjne, utworzono komitety strajkowe na wydz. Zakładowy KS, nast. przekształcony w Komitet Negocjacyjny mający funkcjonować do przeprowadzenia w HCP zebrania wyborczego „S”; od IX 1988 działalność jawnych struktur fabrycznych „S”: 19 IX powstała Grupa Inicjatywna „S” na W9, 22 IX Komisja Fabryczna „S” na W3, Komisja Inicjatywna „S” na W2, I–IV 1989 komisje w kolejnych fabrykach, OŻ w Śremie i PZOZ.

12 X jawna KZ „S” przejęła działalność TKZ, X 1988–V 1989 w składzie KZ/Tymczasowej KZ, w różnym okresie: Z. Lewandowski (W3), Wojciech Gawroński (W9), K. Nowak (PZOZ), Z. Pietrzak (W4), P. Głowacki (W9), W. Strojwąs (W2), C. Fajfer (W3), M. Żarna (W9), D. Łaszewski (W5), J. Osiński (W4), Tadeusz Szostak (OŻ w Śremie), Jerzy Wawrzyniak (WR), Jerzy Kunert (W6), Jan Górny (W7), Kazimierz Głogiński (W1), Roman Palluth (W8), Małgorzata Krawczyk (ZU), R. Ludwiczak (ZP). 1989–1990, w różnym okresie, do TZR delegowano Z. Lewanowskiego, W. Gawrońskiego, H. Ziętaka; 8 V 1989 liczba członków „S”: 2200. 1989 w składzie KO „S” w Poznaniu: Z. Lewandowski i Z. Pęcherzewski.

V–X 1989 wybory do kół związkowych, komisji fabrycznych i KZ (kadencja 1989–1991), 18, 25 X 1981 wybory władz KZ: M. Lenartowski (przew.), D. Łaszewski (wiceprzew.), Mieczysław Chocholski (wiceprzew.), wybrano 5 członków KR i 26 delegatów na II WZD RW. 7 XII I Zakładowe Zebranie Delegatów „S” HCP, m.in. Z. Lewandowski przedstawił sprawozdanie z działalności związku 13 XII 1981–18 X 1989; 1 II 1990 KZ „S” PZOZ weszła w skład KZ „S” HCP. 27–28 I, 15 II 1990 w czasie II WZD RW do ZR „S” wybrano B. Klepasa, Stanisława Dyczka, do RKR Krystynę Pawlaczyk i Wojciecha Karwatkę, delegatów na II KZD: M. Lenartowskiego i Z. Pęcherzewskiego.

1995 ZPM HCP zostały przekształcone w spółkę Skarbu Państwa pn. H. Cegielski Poznań SA, w nast. latach kolejne przekształcenia organizacyjne i własnościowe, m.in. powstała Grupa H. Cegielski Poznań SA (HCP SA, Energocentrum Sp. z o.o., Infocentrum Sp. z o.o.), H. Cegielski – Fabryka Pojazdów Szynowych Sp. z o.o., H. Cegielski – Fabryka Silników Agregatowych i Trakcyjnych, TSL Transcel, Cezamet.

16 V 2017 Organizacja Międzyzakładowa „S” HCP SA zrzeszała 490 członków (w tym 170 emerytów), przew. Komisji Międzyzakładowej jest Eryk Szajbe (kadencje: 2015–2018, 2018–2023).

IX 1970–II 1990 sytuacja w zakładzie (w tym działalność „S”) kontrolowana/rozpracowywana przez Wydz. III/IIIA/V/WOG KW MO/WUSW w Poznaniu w ramach SO krypt. Kombinat; „S” rozpracowywana również w ramach spraw operacyjnych, np. 3 VII 1980–2 IV 1981 przez Wydz. III KW MO tamże w ramach SOS krypt. Podwyżka; 11 II 1982–21 XI 1983 przez Wydz. V w ramach SOS krypt. Przerwa; 26 VIII 1988–28 III 1989 w ramach SOR krypt. Strajk.

Przemysław Zwiernik

Opcje strony

do góry