Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Batko-Sonik Liliana

Liliana Sonik  (z d. Batko), ur. 30 VIII 1954 w Krakowie. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego tamże, kierunek filologia polska (1978).

Od 1972 w dominikańskim Duszpasterstwie Akademickim Beczka w Krakowie, podczas wakacyjnych obozów przemycała Biblię i książki religijne do Czechosłowacji; od 1974 uczestniczka niezależnych seminariów z filozofii, myśli społecznej i teologii, organizowanych przez o. Jana Andrzeja Kłoczowskiego w kościele Świętej Trójcy w Krakowie. Po VI 1976 współorganizatorka pomocy robotnikom z Ursusa i Radomia, nast. współpracowniczka KOR/KSS KOR. W V 1977 współorganizatorka bojkotu juwenaliów w zw. ze śmiercią Stanisława Pyjasa, jej mieszkanie było punktem organizacyjnym akcji żałobnej; współzałożycielka i rzeczniczka SKS w Krakowie; współorganizatorka seminariów i wykładów TKN. W VI 1979, podczas I pielgrzymki Jana Pawła II, współorganizatorka niezależnego biura prasowego dla zachodnich dziennikarzy, informującego o celach i działalności opozycji demokratycznej w PRL. Wielokrotnie zatrzymywana, poddawana rewizjom, 12 II 1978 pobita po rozbitym przez SB wykładzie Adama Michnika. Od 1980, po urodzeniu dziecka, ograniczyła działalność opozycyjną.

Od 14 XII 1981 w swoim mieszkaniu w Krakowie prowadziła punkt informacyjny dla rodzin osób internowanych (do czasu podjęcia tej działalności przez punkty przykościelne), nast. organizatorka pobytu konwojów z francuską pomocą w Polsce i rozdziału darów w Małopolsce. W VI 1984 wyjechała do Francji do przebywającego na leczeniu w Paryżu męża, odmówiła przyjęcia paszportu emigracyjnego. 1987–1990 współzałożycielka w Paryżu (z Iriną Alberti) chrześcijańskiego ekumenicznego radia nadającego po rosyjsku oraz (z Aliną Margolis-Edelman) stowarzyszenia SOS Aide aux Malades Polonais (SOS Pomoc Chorym w Polsce), zajmującego się wysyłką leków i sprzętu medycznego do Polski, pomocą finansową szpitalom, organizowaniem we Francji praktyk dla polskich lekarzy oraz diagnostyki i leczenia w zachodnich szpitalach chorych z kraju. Do 1989 organizatorka pomocy charytatywnej dla Polski. 1992–1995 współpracowniczka rozgłośni Deutsche Welle, 1997–2005 Radio France Internationale.

W 1996 powróciła do Polski. Od 2003 członek Stowarzyszenia Maj ’77, członek zarządu. Od 2005 prezes Stowarzyszenia Instytut Dziedzictwa w Krakowie. W 2007 dyr. Biura Programowego w TVP w Warszawie, 2008 – VI 2011 kierownik redakcji publicystki TVP Info tamże, VI 2011 – VII 2013 z-ca dyr., od VIII 2013 doradca zarządu TVP, nast. prezesa TVP. Od 2009 przew. Komisji Informacji i Inicjatyw Społecznych Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa, od 2009 członek honorowy Stowarzyszenia NZS 1980. 1998–2001 współautorka serii edukacyjnej Wielcy Malarze. Publikowała w „Tygodniku Powszechnym”, „Rzeczpospolitej”, „Dzienniku Polskim”, „ Głosie Wielkopolskim”, „Gazecie Wyborczej”, „Znaku”. Od 2014 radna Rady Miasta Świątniki Górne z listy KWW Jerzego Batko.

Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1999), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).

11 X 1976 – 23 XI 1981 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO w Krakowie w ramach SOR krypt. Adam.

 

Ewa Zając, Sławomir Chmura

Opcje strony

do góry