Bugno-Zaleska Ewa
Ewa Bugno-Zaleska, ur. 14 XII 1949 w Przedborzu (woj. łódzkie), zm. 27 X 2005 w Koninie. Absolwentka Pomaturalnego Studium Reklamy przy Zespole Szkół Zawodowych w Mińsku Mazowieckim (1970).
1970-1976 dekorator, kierownik dekoratorni w Powiatowym/Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Koninie, w 1976 czasowo zatrudniona w Domach Towarowych Centrum w Koninie, 1976-1982 kierownik dekoratorni, specjalista ds. reklamy w Wojewódzkim Związku Spółdzielni Rolniczych w Koninie, 1982-1988 referent księgowy w Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni Rolniczych w Koninie, Zakład Usług Inwestycyjnych, Socjalnych i Administracyjnych, zwolniona z pracy w związku z likwidacją zakładu.
Od IX 1980 w „S”, organizator struktur przy WZSR w Koninie, następnie przewodnicząca KZ; IV 1981 członek Regionalnej Komisji Wyborczej „S”, uczestniczka działań na rzecz przekazania budynku KW MO dla służby zdrowia.
13 XII 1981 internowana w Ośr. Odosobnienia w Bydgoszczy-Fordonie, zwolniona 24 XII 1981. 1 V 1982 wywiesiła flagę „S” na balkonie swojego mieszkania i włączyła się do oficjalnego pochodu z transparentem „Niech żyje uwięziona i internowana klasa robotnicza”. 11 V 1982 internowana w Ośr. Odosobnienia w Gołdapi, zwolniona 24 VII 1982. W 1982 redaktor podziemnego pisma „Azyl Wojenny”; 1982-1989 kolporterka wydawnictw podziemnych; współorganizatorka pielgrzymek pracowniczych (m.in. do Lichenia). 28 X 1982 aresztowana, przetrzymywana w AŚ w Poznaniu, 5 I 1983 zwolniona. X 1983 – II 1984 redaktor (z mężem Wojciechem Zaleskim) pisma „Solidarność Walcząca” sygnowanego przez Solidarność Walczącą Oddział w Koninie. 12 II 1984 zatrzymana, 14 II 1984 aresztowana, osadzona w ZK w Grudziądzu, 28 VII 1984 zwolniona na mocy amnestii. Od 1984 członek Konfraterni im. ks. Jerzego Popiełuszki przy parafii św. Wojciecha w Koninie. IV/V 1985 uczestniczka głodówki w Głogowcu k. Kutna na rzecz uwolnienia więźniów politycznych. 1986-1989 wraz z mężem prowadziła w swoim mieszkaniu (następnie do 1993 w pomieszczeniach kościelnych i „S”) związkową aptekę leków z darów zagranicznych; 1986-1989 współpracowniczka Komisji Interwencji i Praworządności „S”. 1988-1989 współredaktor (z Pawłem Kotlarskim i W. Zaleskim) pisma „Solidarni – Konin” (nr. 24-40).
1 IX 1989 – IX 1990 (likwidacja zakładu) ponownie pracownik WZGS (po zmianie nazwy: Konińska Spółdzielnia Handlowo-Produkcyjna Rolnik w Koninie) na mocy orzeczenia Społecznej Komisji Pojednawczej. IX 1989 – II 1990 oddelegowana do pracy w Biurze TZR „S” w Koninie; w II 1990 delegat na II WZD Regionu Konin, do 1992 przewodnicząca Regionalnej Komisji Rewizyjnej (zrezygnowała po udzieleniu przez WZD absolutorium ZR wbrew opinii RKR). 1990-1994 katechetka w SP nr 8 (parafia NMP Królowej Polski w Koninie). W 2000 współautorka (z mężem) książki ''Zakazana „Solidarność:. 13 XII 1981 – 17 IV 1989 w Regionie Konińskim''. W 2000 kustosz wystawy „Plakat i historia” prezentowanej na Kubie, w Lyonie, Budapeszcie, Strasburgu, Frankfurcie, Petersburgu i Kopenhadze.
Odznaczona pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
10 XI 1981 – 5 IX 1989 rozpracowywana przez Wydz. IV/V KW MO/WUSW w Koninie w ramach SOS krypt. Grafik/SOR krypt. Układ II; 5 IX 1989 – 2 II 1990 w ramach SO krypt. Związkowcy.
Region Konin, Konin