Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Gontarz Henryk

Henryk Gontarz, ur. 3 IX 1934 w Aleksandrowie k. Biłgoraja, zm. 15 IX 2008 w Lublinie. Ukończył Technikum Mechaniczne dla Pracujących w Gdańsku (1960).

IV-VIII 1943, po zamordowaniu przez Niemców rodziców, osadzony w hitlerowskich obozach przejściowych w Zamościu i Zwierzyńcu z in. dziećmi przeznaczonymi do wywózki i wynarodowienia (tzw. dzieci Zamojszczyzny); ocalał w grupie dzieci wykupionych przez ordynatów Zamoyskich. 1955-1960 ślusarz w Stoczni Gdańskiej, od 1961 w WSK PZL Świdnik (Dział Głównego Energetyka), ok. 1966 zwolniony z pracy po sprzeciwie wobec wprowadzenia niekorzystnych norm produkcyjnych, następnie przywrócony (z ok. 12 pracownikami z Wydz. 540).

8-11 VII 1980 uczestnik strajku w WSK PZL, od IX 1980 w „S”; członek KZ, IV-V 1981 delegat na I WZD Regionu Środkowo-Wschodniego, członek ZR.

13-15/16 XII 1981 współorganizator i uczestnik strajku w WSK PZL, członek RKS. Od 1982 członek TKZ. 13 V 1982 współorganizator 15-min. strajku w WSK PZL, 16 V 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Lublinie i Kwidzynie, zwolniony 8 IX 1982. W 1983 inicjator i pomysłodawca podziemnego Radia „S” w Świdniku, do II 1985 uczestnik ok. 20 emisji. 28 II 1985 aresztowany, przetrzymywany w areszcie RUSW w Lublinie, od 6 III 1985 w AŚ Warszawa-Mokotów, 3 V 1985 zwolniony, 30 XI 1985 skazany (z Franciszkiem Zawadą) wyrokiem Sądu Rejonowego w Lublinie na 1,5 roku więzienia w zawieszeniu na 3 lata. Od 1985 na rencie, od 1999 na emeryturze.

Odznaczony Krzyżem Oświęcimskim (1996), Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).

1984-1989 rozpracowywany przez Wydz. II WUSW w Lublinie w ramach SOR krypt. Nadajnik.

Marcin Dąbrowski

Opcje strony

do góry