Hady Marian
Marian Hady, ur. 8 XII 1950 w Rudniku n. Sanem k. Niska, zm. 27 XI 2023. Absolwent Politechniki Rzeszowskiej, Instytut Lotnictwa (1976).
1976–1977 nauczyciel w Zespole Szkół Mechanicznych w Rzeszowie, 1977–1983 specjalista ds. rentgenotechniki w Zakładach Naprawczych Sprzętu Medycznego tamże.
Od IX 1980 w „S”; przew. Komitetu Założycielskiego, nast. KZ, członek Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia „S”; VI – VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego, członek prezydium ZR.
29 XII 1981 zatrzymany, 31 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, 19 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 zwolniony. Od IV 1982 współorganizator spotkań formacyjno-informacyjnych w parafiach i duszpasterstwach w Rzeszowie. Kolporter w sieci RKW podziemnych pism, m.in. „«Solidarność» Trwa”, „Galicja”, „Hutnik”, „Z Dnia na Dzień”, „Tygodnik Mazowsze”, „Wola”, „PWA. Przegląd Wiadomości Wiadomości „Wiadomości”, biuletyn wydawany przez podziemną „S” Regionu Mazowsze w Warszawie 15 XII 1981 – 1 IV 1990. Agencyjnych”. XI 1982 – I 1983 powołany do wojskowego obozu specjalnego w Czerwonym Borze, zwolniony ze wzgl. na stan zdrowia. 1982–1988 zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom. 1983–1989 na rencie. 1988–1989 współorganizator reaktywowania „S” służby zdrowia w Regionie.
1989–1990 przedstawiciel w Przedsiębiorstwie Zagranicznym Strongweld w Warszawie Oddział w Rzeszowie, od 1990 właściciel firmy Hadar (systemy zabezpieczeń osób i mienia). 1990–1993 w PC (współzałożyciel PC w Rzeszowie, nast. wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego, delegat na I Kongres PC). 1990–1994 radny Miasta Rzeszowa z listy KO.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012), Złotym Krzyżem Zasługi (2002).
IX 1981 – 9 V 1982 rozpracowywany przez Wydz. IIIA KW MO w Rzeszowie ramach SO krypt. Azymut; 13 XI 1981 – 31 V 1987 przez Wydz. IIIA/Wydz. V KW MO/WUSW w ramach SOR krypt. Opór.