Henryk Bolczyk
Henryk Józef Bolczyk, ks., ur. 14 XI 1938 w Rudzie Śląskiej. Absolwent Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, 1962 święcenia kapłańskie, doktorat na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (2010).
1962–1967 wikariusz w parafii św. Augustyna w Świętochłowicach-Lipinach, 1967–1971 w parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach, od 1971 w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zebrzydowicach, od 1973 w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Rybniku-Chwałowicach. 1975–1980 wizytator katechetyczny Kurii Diecezjalnej w Katowicach. 1980–1992 rektor/proboszcz parafii św. Michała Archanioła w Katowicach, organizator Dni Kultury Chrześcijańskiej tamże.
1975–1985 moderator diecezjalny Ruchu Światło-Życie, odpowiedzialny za kolportaż materiałów formacyjnych do prowadzenia rekolekcji oazowych, m.in. autorstwa ks. Franciszka Blachnickiego.
1981 duchowy opiekun górników w KWK Wujek Wujek "Wujek", pismo wydawane od jesieni 1982 – I 1986 w Katowicach przez Młodzieżowy Komitet Oporu Społecznego przy KWK Wujek zrzeszony w sieci KOS. w Katowicach, nast. nieformalny kapelan „S” kopalni. Doradca podczas przygotowań i prac nad sztandarem „S”, prowadzący trzydniowe rekolekcje ewangelizacyjne w Zakładowym Domu Kultury przed uroczystością poświęcenia tegoż sztandaru w kościele św. Michała Archanioła w Katowicach (27 IX 1981), i wraz z górnikami rekolekcje przed uroczystością św. Barbary.
13 i 14 XII 1981 na prośbę górników odprawił msze na terenie kopalni (w łaźni łańcuszkowej), 15 XII 1981 odmówił ze strajkującymi różaniec, zakończony na ich prośbę absolucją generalną, co pomogło opanować narastające wśród załogi emocje. Odrzucił postulat dyrekcji kopalni ws. nakłonienia górników do natychmiastowego zakończenia strajku. Po 16 XII 1981 organizator i prowadzący modlitwy pod krzyżem przy kopalni upamiętniającym 9 górników zabitych podczas pacyfikacji strajku. Od 1982 (kilkakrotnie) przesłuchiwany, dwukrotnie zatrzymany pod krzyżem, zastraszany, obrażany, obarczany odpowiedzialnością za śmierć górników. Wspomagał duchowo rodziny zabitych i rannych, pozyskiwał dla nich środki finansowe (przekazywane za pośrednictwem zespołu charytatywnego parafii św. Michała Archanioła). 1982–1991 inicjator budowy kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Katowicach-Brynowie – pomnika pamięci górników ofiar pacyfikacji kopalni. W l. 80. organizator mszy za Ojczyznę w kościele św. Michała Archanioła, nast. na terenie budowy kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego. 1982–1989 prowadził działalność edukacyjną i formacyjną wśród nauczycieli i katechetów Bielska-Białej, Katowic, Rybnika, Świętochłowic, Rudy Śląskiej (comiesięczne spotkania, 15-dniowe wakacyjne rekolekcje oazowe). Od 1985 prałat. 1985–2001 moderator krajowy (generalny) Ruchu Światło-Życie, drugi (po ks. Wojciechu Danielskim) następca ks. F. Blachnickiego. 1988 inicjator budowy kościoła – wotum Matki Kościoła Niepokalanej Jutrzenki Wolności przy ul. Gawronów w Katowicach. Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika ku czci Górników KWK Wujek w Katowicach poległych 16 XII 1981 (krzyż – pomnik odsłonięty 15 XII 1991). Od 1989 pomysłodawca, współtwórca i członek Fundacji Światło-Życie z siedzibą w Katowicach (z Andrzejem Rajem, Bogumiłem Piechurą). 1995–2001 postulator na poziomie diecezjalnym procesu beatyfikacyjnego ks. F. Blachnickiego. Od 2001 posługa duszpasterska w Międzynarodowym Centrum Ewangelizacji Ruchu Światło-Życie w Carlsbergu (Niemcy).
Autor publikacji Krzyż nigdy nie umiera. Siedem stacji krzyża kopalni Wujek. Refleksje Refleksje „Refleksje”, pismo założone przez członków RWD, wydawane we Wrocławiu w 1987 i 1989. Nr 1 (30 X 1987) z podtytułem: „Korespondencja Wewnętrzna Ruchu Wolnych Demokratów”, od n-ru 2 (30 XI 1987) „Teksty uczestników Ruchu Wolnych Demokratów”, nr 1 (I 1989) i nr 2 (VI 1989) „Biuletyn Wolnych Demokratów”. duszpasterza (2001, wyd. 2 – 2016), Mocowałem się z Bogiem. Z ks. Henrykiem Bolczykiem rozmawia Jacek Dziedzina (2009), Wolny człowiek – wolny naród. Ostatnie dzieło życia ks. Franciszka Blachnickiego: Chrześcijańska Służba Wyzwolenia Narodów (2012). Uhonorowany Medalem Solidarności KWK Wujek (2006), medalem „Zasłużony dla NSZZ »Solidarność«” (2012), tytułem Honorowego Obywatela Miasta Ruda Śląska (2019).
Odznaczony Krzyżem Oficerskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2017).
1963–1989 rozpracowywany w ramach TEOK nr 20829 (data rejestracji 23 XII 1963) przez Referat ds. Bezpieczeństwa KM MO w Chorzowie, nast. Referat ds. SB KM MO w Katowicach, Referat ds. SB KP MO w Cieszynie, Wydz. IV KW MO w Katowicach.