Kloc Eugeniusz
Eugeniusz Kloc, ur. 7 II 1947 w Katowicach, zm. 18 XII 1994 w Paryżu. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Filologii Polskiej (1972).
1965-1967 ekonomista w Zakładach Budowy Urządzeń Kotłowych w Katowicach. W 1968 uczestnik nieformalnej grupy dyskusyjnej związanej z tzw. komandosami, także akcji ulotkowych po agresji państw Układu Warszawskiego na Czechosłowację. 1973-1981 pracownik Instytutu Książki i Czytelnictwa Biblioteki Narodowej. 1976-1980 współpracownik KOR, następnie KSS KOR: przewoził pieniądze dla poszkodowanych, nawiązywał kontakty na Śląsku (z Władysławem Suleckim i Kazimierzem Świtoniem), przekazywał do Szwecji informacje nt. działalności opozycyjnej w PRL; obserwator procesów radomskich, badacz spraw wymagających interwencji, organizator pomocy prawnej; współpracownik niezależnego wydawnictwa NOWa (wyszukiwał mieszkania do druku i składania książek); kolporter na terenie całego kraju niezależnej prasy („Komunikat” i „Biuletyn Informacyjny” KOR/KSS KOR, „Robotnik”). Uczestnik głodówek protestacyjnych: 25-31 V 1977 w kościele św. Marcina przeciwko aresztowaniu członków i współpracowników KOR oraz przetrzymywaniu w więzieniach robotników uczestniczących w proteście radomskim i 3-10 X 1977 w kościele Świętego Krzyża w Warszawie, podjętej na znak solidarności z aresztowanymi działaczami czechosłowackiej Karty 77. 18 IX 1977 sygnatariusz Deklaracji Ruchu Demokratycznego oraz Listu 175 z żądaniem powołania nadzwyczajnej komisji sejmowej do zbadania nadużyć MO i SB; zaangażowany w zbieranie podpisów pod wieloma petycjami do władz i listami interwencyjnymi. Od 1978 redaktor „Biuletynu Informacyjnego” KSS KOR. Wielokrotnie zatrzymywany, kilkakrotnie pobity.
We IX 1980 założyciel „S” w BN; wiceprzewodniczący KZ.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce, Jaworzu i Darłówku, zwolniony 9 VII 1982. 1982-1984 współpracownik podziemnego wydawnictwa NOWa.
Od 1984 na emigracji w Paryżu (nie przyjął statusu uchodźcy politycznego); utrzymywał się z prac na rzecz polskich ośrodków: składacz i redaktor tekstów w miesięczniku „Kontakt” (wyd. Mirosław Chojecki), przygotowywanie wyboru informacji z prasy krajowej dla „Bulletin d’Information du Comité Solidarite a Paris” (wyd. Seweryn Blumsztajn). Po wybuchu strajków w 1988 członek zespołu utrzymującego przez następny rok łączność ze strajkującymi i opozycją w kraju. Po wyborach 4 IV 1989 dostawca sprzętu poligraficznego (faksy, kserokopiarki) dla KO i „Gazety Wyborczej”.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).
27 III 1969 – 23 X 1984 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW III-1 w Warszawie w ramach KE/SOR krypt. Klosz.
Region Mazowsze, Warszawa