Kucharek Stanisław Stefan
Stanisław Stefan Kucharek, ur. 6 V 1926 w Warszawie, zm. 19 IX 2002 w Radomiu. Ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne tamże (1967).
1945–1950 pracownik prywatnego zakładu pracy, 1950–1974 pracownik fizyczny, technolog ds. obróbki cieplnej w Zakładach Metalowych im. gen. Waltera w Radomiu/Fabryka Broni Łucznik-Radom Sp. z o.o., 1974–1986 technolog/brygadzista w Radomskich Zakładach Mechanizacji Budownictwa/Kombinacie Napraw Maszyn Budowlanych Zremb.
1980 członek KPN.
Od X 1980 w „S”, współorganizator Komitetu Założycielskiego w Zremb-ie; członek KZ, skarbnik.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Kielcach-Piaskach, Radomiu, Darłówku, Koszalinie i Szczecinku, 29 IV 1982 tymczasowo aresztowany na 3 mies. w zw. z podrzuceniem pełniącym służbę wartowniczą na terenie Ośr. Odosobnienia w Darłówku żołnierzom WOP ulotki (współdziałał w tej akcji z Januszem Rożkiem), 9 VI 1982 postanowienie Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy z siedzibą w Koszalinie o uchyleniu aresztowania i zwolnieniu go z ZK w Szczecinku, 11 VI 1982 zwolniony z aresztu.
Od 1982 kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. czasopism: „Wolny Robotnik”, „Tygodnik Mazowsze”, ulotek. 1982–1989 wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany; rewizje w mieszkaniu, działacz Komitetu Pomocy Aresztowanym Komitet Pomocy Internowanym, Aresztowanym, Skazanym, Pozbawionym Pracy oraz Ich Rodzinom przy klasztorze oo. Bernardynów w Rzeszowie Komitet Pomocy Internowanym, Aresztowanym, Skazanym, Pozbawionym Pracy oraz Ich Rodzinom przy klasztorze oo. Bernardynów w Rzeszowie powstał w IV 1982 z inicjatywy m.in. Barbary Wyrzykowskiej, Heleny Fudali, Barbary Frączek, Józefy Czajki, Krystyny Lisowskiej, Andrzeja Deca, Mieczysława Fienia oraz gwardiana klasztoru o. Jana Kantego Bartnika. przy bp. sandomierskim ks. Edwardzie Materskim w Radomiu, współorganizator mszy za Ojczyznę. 31 VIII 1985 uprowadzony w Radomiu przez funkcjonariuszy SB, transportowany w kierunku Zwolenia, uciekł w miejscowości Grzmucin. 1986 członek Rady Koordynacyjnej w Polskiej Lidze Obrony Praw Człowieka.
1989–1998 pracownik Instytutu Technologii Eksploatacji w Radomiu. Od 1996 działacz Stowarzyszenia Osób Internowanych i Represjonowanych w Stanie Wojennym. Od 1998 na emeryturze.
Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).
17 VI 1982–9 XII 1987 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Radomiu w ramach KE krypt. Brodacz; 7 I 1988–15 II 1988 przez Wydz. III WUSW tamże w ramach SOS krypt. Działacze; 10 III 1988–12 IV 1989 w ramach KE krypt. Emeryt; 19 IV 1989–19 IX 1989 przez Wydz. V WUSW tamże w ramach SOR krypt. Rondo.
Region Ziemia Radomska, Radom