Laga Krzysztof
Krzysztof Laga, ur. 20 VII 1962 w Dąbrowie Górniczej. Absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Wydz. Prawa i Administracji (1988).
XII 1980 – III 1981 współorganizator Federacji Młodzieży Szkolnej w Dąbrowie Górniczej; od X 1981 w NZS, XI/XII 1981 uczestnik na UŚ strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI.
1983-1989 kolporter pism podziemnych, m.in. „Górnika Polskiego”, „Głosu Śląsko-Dąbrowskiego”, „Wolnego Związkowca”, „RIS”, „Tygodnika Mazowsze”, „Kultury Niezależnej”, „Wolnego Czynu”, „Narodu i Niepodległości”, książek i druków okolicznościowych; współorganizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy parafii św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej oraz biblioteki wydawnictw podziemnych w siedzibie DLP; 1984-1988 współpracownik TKZ „S” Huty Katowice; IX 1986 – IX 1988 wiceprzewodniczący tajnej Komisji Uczelnianej NZS. Od 1986 członek śląskiego Oddziału KPN. 1986-1988 współorganizator manifestacji w Katowicach 11 XI i w rocznice pacyfikacji KWK Wujek, 8 III w Gliwicach i 1 V 1988 w Dąbrowie Górniczej. 1987-1988 autor i redaktor „NiN”. Uczestnik ogólnopolskiej narady KPN w VIII 1987 w Juszczynie oraz III Kongresu KPN rozpoczętego 4 II 1989 Warszawie, zakończonego 4 III marca w Krakowie. W VIII 1988, podczas strajków, współorganizator sieci łączności między strajkującymi kopalniami w Jastrzębiu-Zdroju; zatrzymany, przesłuchiwany w WUSW w Katowicach.
1988-1990 aplikant w Sądzie Wojewódzkim w Katowicach. 1990-1992 naczelnik Wydz. w Urzędzie Miasta w Dąbrowie Górniczej, 1992-1993 dyr. regionalnego biura poselskiego KPN Obszaru V w Katowicach, 1993-1997 poseł RP z listy KPN, 1997-1998 podsekretarz stanu w MSWiA, 1999-2001 dyr. Oddziału Impel SA Wrocław, 2002-2003 bezrobotny, 2004-2007 z-ca naczelnika Wydz. Strategii, Rozwoju i Promocji UM w Dąbrowie Górniczej; od 1990 wiceprezes Zarządu Miejskich Ochotniczych Straży Pożarnych tamże, od 1997 członek Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Dąbrowy Górniczej, od 1998 wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Liga Zagłębiowska, 2007-2008 bezrobotny; od 2008 główny specjalista w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska w Katowicach.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2010).
9 IX 1982 – 1985 rozpracowywany przez RUSW w Dąbrowie Górniczej/WUSW w Katowicach w ramach SOS/SOR (od 10 VII 1984) krypt. 7, nadzorowanej przez Wydz. VI Dep. V MSW, nast. w ramach SO krypt. Centrum; 4 VI 1985 – 30 VI 1987 przez Wydz. III WUSW w Katowicach w ramach SOR krypt. Kolporter; 25 VIII 1987 – 27 X 1987 w ramach KE krypt. Absolwent.
Katowice, Region Śląsko-Dąbrowski