Lenkiewicz Antoni
Antoni Lenkiewicz, ur. 25 X 1934 w Ostrołęce. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Prawa (1964), Wydz. Historyczno-Filozoficzny (1973), doktor nauk prawnych (1973).
1945–1949, 1956–1963 w ZHP.
1949–1952 organizator, członek konspiracyjnego Związku Skautów Polski Walczącej w Pasłęku i Morągu. 16 X 1952 aresztowany, 20 VII 1953 skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Olsztynie na 12 lat (złagodzonych do lat 6) pozbawienia wolności, osadzony w AŚ w Pasłęku i Olsztynie, ZK w Barczewie i Iławie, obozie pracy w Rudzie Śląskiej (praca w kopalni), w ZK w Sosnowcu-Radosze, Rawiczu i Jaworznie, 5 V 1956 zwolniony na mocy amnestii. Od XII 1956 drużynowy Akademickiej Drużyny Harcerskiej przy UWr., współtwórca Akademickiego Ruchu Harcerskiego – ARHA we Wrocławiu. I 1959 – V 1961 współzałożyciel i prezes Studencko-Harcerskiej Spółdzielni Pracy Eweks tamże. 4 V 1961 aresztowany, 21 X 1961 skazany przez Sąd Wojewódzki we Wrocławiu na 2,5 roku pozbawienia wolności (dot. likwidacji spółdzielni, gdyż obawiano się, że może być bazą dla działalności opozycyjnej), osadzony w ZK we Wrocławiu, Wołowie i w Ośrodku Pracy Więźniów w Jaroszowie, w VI 1963 zwolniony warunkowo. 1963–1968 referent ds. organizacyjno-prawnych we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Transportu Budownictwa Nr 2, 1 XI zwolniony dyscyplinarnie za odmowę napisania listu do żołnierzy polskich biorących udział w inwazji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. XI 1968–1969 kierownik sekcji/pracowni badawczej Wojewódzkiej Spółdzielni Pracy Przeładunek we Wrocławiu, 1969–1972 kierownik w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przedsiębiorstwie Kopalnictwa Rud Metali Nieżelaznych tamże, 1972 – 1980 działu organizacji pracy w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Oczyszczania Miast w Łodzi Oddział tamże.
1977–1980 kolporter niezależnych pism, m.in. „Biuletyn Informacyjny” KOR/KSS KOR, „Bratniak”, „Biuletyn Dolnośląski”. 1979–1980 współpracownik Klubu Samoobrony Społecznej we Wrocławiu; IX 1979 – 1991 w KPN (III 1989 – 1991 w Radzie Politycznej). 1979–1990 współpracownik redakcji, autor (ps. AL) w niezależnym piśmie „Biuletyn Dolnośląski”. II – III 1980 współorganizator bojkotu we Wrocławiu wyborów do Sejmu PRL i rad narodowych.
26–31 VIII 1980 udzielał prawnego wsparcia MKS we Wrocławiu. Od IX 1980 w „S”; od IX kierownik zespołu doradców prawnych MKZ we Wrocławiu/ZR Dolny Śląsk. 21–27 X 1980 rzecznik protestujących w czasie głodówki kolejarzy w Lokomotywowni PKP Wrocław Główny. 1980–1981 wykładowca Wszechnicy Związkowej „S” we Wrocławiu. W VI 1981 delegat na I WZD Regionu Dolny Śląsk, członek ZR; IX/X delegat na I KZD. 27 IX 1981 sygnatariusz deklaracji założycielskiej Klubów Służby Niepodległości, od XI organizator KSN we Wrocławiu. 1980–1981 współpracownik niezależnych pism, m.in. „Solidarność Dolnośląska”, „Tygodnik Solidarność”, „Z Dnia na Dzień”, X – XII 1981 autor i redaktor pisma „Semafor”.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia we Wrocławiu, Grodkowie, Strzelcach Opolskich, Nowym Łupkowie, Załężu k. Rzeszowa i Kielcach-Piaskach, 23 XII 1982 zwolniony. XII 1982 – XI 1985 autor (ps. Internowany 2), redaktor nacz. podziemnego pisma „Wiadomości Bieżące”. XII 1982 – 1990 bez stałego zatrudnienia. 1983–1990 członek zaprzysiężony SW (współredaktor pojedynczych n-rów „Biuletynu Dolnośląskiego”, „Z Dnia na Dzień”, organizator struktur SW). 1983–1989 gł. animator Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego przy Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy parafii św. Klemensa Dworzaka we Wrocławiu, 1983–1989 wykładowca w kościołach, DLP i KIK całej Polski. 30 X 1984 – 1985 członek Komitetu Obrony Praw Człowieka we Wrocławiu. W 1985 inicjator obchodów 50. rocznicy śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego (w ich ramach umieszczenia w kilkudziesięciu kościołach w całej Polsce tablic pamiątkowych i wygłaszania wykładów niepodległościowych). 11 XI 1985 zatrzymany po wykładzie w kościele św. Karola Boromeusza we Wrocławiu, 14 XI aresztowany, osadzony w AŚ i ZK we Wrocławiu, 11 VIII 1986 zwolniony, Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków postępowanie umorzył. 1986–1989 ponownie autor i redaktor nacz. „Wiadomości Bieżących”. W XII 1986 członek-założyciel Komisji Interwencji i Praworządności „S”; III 1987 – 1988 rzecznik KIiP „S” Dolny Śląsk. W l. 80. odbudowywał dolnośląską strukturę KPN; 1987–1990 redaktor podziemnego pisma „Konfederacja Dolnośląska”.
W wyborach 4 VI 1989 kandydat do Sejmu z listy KPN. 1990 stypendysta Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku. 1990–1994 radny Rady Miejskiej Wrocławia z listy KPN (przew. Komisji Rewizyjnej). Od 1994 redaktor nacz. „Wrocławskiej Gazety Polskiej”. Od 1994 na emeryturze.
Autor kilkuset artykułów i kilkunastu książek nt. historyczne i komentujące wydarzenia bieżące m.in.: Józef Piłsudski. Życie – myśli – czyny (dwa wydania: b.r.w. i 1985), Kawalerowie Polski Niepodległej (1989); Komendanci Główni Armii Krajowej (1989), Naczelni Wodzowie Polski Niepodległej (1989), Polacy na przełomie XX i XXI wieku (t. 1–8, 1998–2009), Typy i typki postkomunizmu (t. 1–6,1997–2007), Józef Piłsudski (1867–1935) (2004), Generał Władysław Anders (2008), Kazimierz Pułaski (1745–1779) (2010).
Odznaczony Orderem Orła Białego (2022), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), laureat nagrody Polcul Foundation (1985).
15 V 1958 – 29 VI 1969 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO we Wrocławiu w ramach SAS/SOS/SOO krypt. Drużyna; 10 XII 1971 – 31 III 1978 w ramach KE krypt. Lipa; 15 IX 1980 – 31 VII 1984 przez Wydz. IIIA/Wydz. III/Wydz. V KW MO/WUSW w ramach SOR krypt. Doradca; 11 X 1984 – XI 1989 przez p. III DUSW we Wrocławiu-Krzykach/Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu w ramach KE/SOR krypt. Cichy.