Radziwiłł Maciej
Maciej Radziwiłł, ur. 22
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1961 w Poznaniu. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Filozofii i Socjologii (1986), Wydz. Zarządzania (1994), University of Illinois, USA, studia MBA (1994).
1976 podczas nauki w VI LO w Warszawie współinicjator listu w obronie nauczycieli zagrożonych zwolnieniem z pracy za wsparcie udzielane robotnikom z Radomia i Ursusa, 1976–1980 uczestnik kół samokształceniowych organizowanych przez historyków z UW; 1978–1980 prowadził punkt przerzutowy „Biuletynu Informacyjnego” KSS KOR i książek wydawnictwa NOW-a dla siatki kolportażowej w Lublinie.
Od jesieni 1980–XII 1981 pracownik Ośrodka Badań Społecznych przy Regionie Mazowsze „S”. 13 XII 1981 uczestnik akcji ukrycia sprzętu poligraficznego i papieru z OBS. III 1982–1988 organizator składania książek, składacz w NOW-ej, 1984 w podziemnym wydawnictwie Feniks, 1985–1987 drukarz książek NOW-ej, „Tygodnika Mazowsze” i pisma „Vacat”; 13 III 1986 aresztowany, osadzony w AŚ w Warszawie-Białołęce, sądzony w trybie doraźnym przez Sąd Okręgowy w Warszawie, 24 III 1986 zwolniony po odroczeniu rozprawy, VII 1986 objęty amnestią. 1983–1986, podczas studiów, uczestnik niezależnych seminariów prowadzonych przez pracowników naukowych socjologii UW oraz spotkań Klubu im. Jana Strzeleckiego, 1986–1991 asystent na Wydz. Filozofii i Socjologii UW; 1987–1989 autor w piśmie Grup Politycznych
Wola Wola „Wola”, pismo wydawane w Warszawie I 1982 – 11 IX 1989, od 1989 jako oficjalne pismo „S” Regionu Mazowsze.
„Praca”.
1989 pełnomocnik KO „S” ds. organizacji wyborów w woj. siedleckim. 1991–1993 konsultant w NBS Public Relations Sp. z o.o., 1993–1994 szef Działu Analiz Creditanstalt Securities SA, 1994–1995 wiceprezydent Bank Credit Suisse First Boston Polska Sp. z o.o., 1995–1998 dyr. ds. analiz finansowych w Union Bank of Switzerland, od 1998 prezes Zarządu Cresco Financial Advisors Sp. z o.o., 2002 Elektrim SA, od 2002 Trakcja Polska SA.
Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1999), odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).
Anna Grażyna Kister