Serafin Irena
Irena Serafin, ur. 13 III 1951 w Katowicach, zm. 23 XI 2015 w Gostyniu koło Mikołowa. Ukończyła X LO w Katowicach (1969). Absolwentka Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Wydz. Ekonomii (zaocznie, 1995).
1969-1970 referent w Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywców Społem w Katowicach, 1970-1988 inspektor ekonomiczny w Oddziale Banku Handlowego SA tamże. 1974-1980 członek Rady Pracowniczej Banku Handlowego.
Od IX 1980 w „S”, wiceprzewodnicząca KZ.
1982-1988 organizatorka zbiórek pieniędzy na pomoc represjonowanym oraz akcji ulotkowych, kolporterka podziemnej prasy regionalnej i krajowej: „Głos Śląsko-Dąbrowski”, „Wolny Związkowiec”, „Jesteśmy”, „Górnik Polski”, „RIS”, „Tygodnik Mazowsze”, „Głos Ursusa”, „Niepodległość” oraz książek. 1983-1984 w redakcji „Głosu Śląsko-Dąbrowskiego”. 28 VI 1984 aresztowana, przetrzymywana w areszcie WUSW i AŚ w Katowicach, 21 VII 1984 zwolniona na mocy amnestii. 1985-1988 uczestniczka Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy katedrze Chrystusa Króla w Katowicach oraz KIK tamże. 1988-1992 zatrudniona w ITHK Sp. z o.o. Chorzów.
1989-1990 członek zarządu KO w Katowicach, zaangażowana w przygotowania do wyborów czerwcowych. 1992-2002 ponownie zatrudniona w Banku Handlowym SA Oddział Katowice, z-ca naczelnika, audytor i inspektor kredytowy. Od 1993 członek Towarzystwa Opieki nad Oświęcimiem, od 1997 członek Stowarzyszenia Represjonowanych w Stanie Wojennym Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Od 2002 na emeryturze.
Wyróżniona m.in. odznaką Zasłużony dla Bankowości RP (1997), Srebrnym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (2004), Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (2008), odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
1984-1986 kontrolowana przez Wydz. V WUSW w Katowicach w ramach KE krypt. Bankowiec.