Steinsbergowa Aniela
Aniela Steinsbergowa, ur. 27 VI 1896 w Wiedniu, zm. 22 XII 1988 w Warszawie. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Prawa (1920).
1930-1939 adwokat, obrońca w sprawach politycznych; członek PPS, 1939-1945 w PPS-WRN i Radzie Pomocy Żydom Żegota. 1946-1948 w PPS, 1948-1955 w PZPR. 1955-1962 w Klubie Krzywego Koła. 1954-1968 adwokat, także w sprawach rehabilitacyjnych żołnierzy AK, m.in. w 1955 z mec. Władysławem Winawerem reprezentowała Kazimierza Moczarskiego; obrońca w sprawach politycznych, m.in. w 1959 Hanny Rewskiej, oskarżonej o rozpowszechnianie paryskiej „Kultury”, w 1962 Hanny Rudzińskiej oskarżonej o tłumaczenie książki na prośbę J. Giedroycia; w 1964 Januarego Grzędzińskiego, w 1965 Jana Nepomucena Millera, oskarżonych o pisanie artykułów do pism emigracyjnych; w 1965 Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego, postawionych w stan oskarżenia za napisanie „Listu otwartego do członków POP PZPR i do członków uczelnianej organizacji ZMS przy Uniwersytecie Warszawskim”. W 1968 pozbawiona prawa wykonywania zawodu; na rencie. W XII 1975 sygnatariuszka Listu 59 do Sejmu PRL przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji, w I 1976 Listu 14 przeciw konstytucyjnemu zapisowi o nierozerwalności sojuszu z ZSRS, w VI 1976 oświadczenia 14 intelektualistów wyrażającego solidarność z protestującymi robotnikami Radomia i Ursusa. 23 IX 1976 współzałożycielka KOR, obserwatorka jednego z procesów radomskich po wydarzeniach Czerwca 1976. W V 1977 współautorka (z Antonim Pajdakiem, Ludwikiem Cohnem i Andrzejem Szczypiorskim) wystąpienia do przewodniczącego Międzynarodówki Socjalistycznej Willy’ego Brandta w obronie aresztowanych działaczy i współpracowników KOR; 1977-1980 odpowiedzialna za sprawy prawne w niezależnym piśmie KOR/KSS KOR „Komunikat” i porady w Biurze Interwencyjnym KOR, następnie KSS KOR; od V 1977 w komisji redakcyjnej KOR, nast. powołanej do redagowania dokumentów KOR, 18 IX 1977 sygnatariuszka Deklaracji Ruchu Demokratycznego. W 1978 współautorka (z Adamem Szczypiorskim) Listu do Rady Państwa z protestem przeciwko napadom bojówek SB na uczestników wykładów TKN. W 1980 współtwórczyni (z L. Cohnem, Zbigniewem Romaszewskim i Edwardem Lipińskim) Komisji Helsińskiej KSS KOR, współautorka dokumentu ''Raport Madrycki. O przestrzeganiu praw człowieka i obywatela w Polsce'', inicjatorka wystąpienia o zbadanie przez Sejm PRL nadużyć popełnianych przez aparat władzy.
W XI 1980 członek KOWzP przy KKP „S”, następnie KK.
13 X 1983 sygnatariuszka protestu (m.in. z Jerzym Ficowskim, ks. Zbigniewem Kamińskim, Janem Kielanowskim, E. Lipińskim, Haliną Mikołajską, A. Pajdakiem, Józefem Rybickim, ks. Janem Zieją) przeciwko postawieniu zarzutów karnych członkom b. KSS KOR: J. Kuroniowi, Adamowi Michnikowi, Z. Romaszewskiemu i Henrykowi Wujcowi; 12 II 1984 podpisała Oświadczenie sygnowane przez działaczy b. KSS KOR (m.in. Konrada Bielińskiego, Jana Józefa Lipskiego, Jana Lityńskiego), członków RKW Mazowsze (Zbigniewa Bujaka, Zbigniewa Janasa, Wiktora Kulerskiego) oraz czechosłowackiej Karty ’77 (m.in. Václava Bendę, Václava Havla, Annę Šabatovą) o uwolnienie więźniów politycznych. W IV 1984 uczestniczka mediacji pomiędzy rządem, Episkopatem a uwięzioną „jedenastką”: 4 działaczami b. KSS KOR i 7 członkami KK. W 1988 w odrodzonej PPS (założonej m.in. przez J.J. Lipskiego), honorowa przewodnicząca warszawskiego Okręgowego Komitetu Robotniczego.
Tłumaczka Claude’a Levi-Straussa ''Smutku tropików'' i ''Totemizmu'', redaktor pism Stefanii Sempołowskiej, autorka wspomnień ''Widziane z ławy obrończej'' (Instytut Literacki, Paryż 1977).
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1948), pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
Do 26 VI 1987 rozpracowywana przez Wydz. II Dep. III MSW w ramach SOR krypt. Anita.
Region Mazowsze, Warszawa