Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Szczesiak Edmund

Edmund Szczesiak, ur. 8 XII 1942 w Brodnicy. Absolwent Politechniki Gdańskiej, Wydział Budownictwa Wodnego (1968).

1968-1969 sekretarz oddziału w tygodniku studenckim „Politechnik” oraz stażysta w Gdańskich Okręgowych Zakładach Gazownictwa. 1969-1973 dziennikarz „Głosu Wybrzeża”, 1973-1976 „Tygodnika Morskiego”, 1976-1981 tygodnika „Czas”. Od 1970 członek SDP. Od 1975 członek Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.

W VIII 1980 reporter na strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, autor pierwszej relacji ogólnopolskiej. Od IX 1980 w „S”, członek prezydium KZ przy Gdańskim Wydawnictwie Prasowym (m.in. wydawcy tygodnika „Czas”). W III 1981 współorganizator tzw. dni bez prasy.

13 XII 1981 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, po 13 XII 1981 na znak protestu przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego oddał legitymację partyjną, w redakcji nie przeszedł weryfikacji, do II 1983 bez możliwości zatrudnienia. Od połowy 1982 uczestnik Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Duszpasterstwa Środowisk Twórczych, powstały w wyniku (zapoczątkowanej przy organizowaniu Tygodni Kultury Chrześcijańskiej) współpracy środowisk artystycznych z Kościołem. Od IX 1978 ks. Wiesław Niewęgłowski prowadził w parafii św. Anny w Warszawie (kościół akademicki) cykliczne spotkania z twórcami (zwykle w 2. czwartek miesiąca); rozpoczynały się mszą św., nast. podejmowano tematy, które sugerowali uczestnicy. W spotkaniach brało udział zwykle kilkadziesiąt osób: aktorów, dziennikarzy, pisarzy. W III 1980 prymas Stefan Wyszyński oficjalnie ustanowił ks. W. Niewęgłowskiego Duszpasterzem Środowisk Twórczych w Warszawie. 16 IX 1980 powstał Komitet Porozumiewawczy Środowisk Twórczych i Naukowych. 27-29 III 1981 odbyły się pierwsze rekolekcje dla środowisk twórczych, 11 X prymas Józef Glemp wyraził zgodę na stałą, coniedzielną mszę św. dla środowisk twórczych w parafii św. Anny. Do XI 1981 DŚT objęło swoją posługą ok. 800 twórców. Duszpasterstwa zorganizowano także poza Warszawą, m.in. w Lublinie i Łodzi. przy kościele św. Mikołaja w Gdańsku, uczestnik spotkań niezweryfikowanych dziennikarzy, organizator pomocy dla rodzin represjonowanych i najuboższych. 1982-1986 autor tekstów w biuletynie

„Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego”. 1983-1989 z-ca redaktora naczelnego miesięcznika „Pomerania”. W VIII 1988 ponownie reporter strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina.

1989-1991 kierownik działu w „Tygodniku Gdańskim”, 1991-1999 redaktor naczelny „Wieczoru Wybrzeża”. Od 1995 prowadzi warsztaty dziennikarskie w Podyplomowym Studium Dziennikarstwa Uniwersytetu Gdańskiego, 1999-2000 w Wyższej Szkole Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych i Społecznych w Gdyni. 2000-2001 redaktor naczelny miesięcznika „Pomerania”, w 2001 członek redakcji „Dziennika Bałtyckiego”, od 2001 wykładowca w Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej, od 2008 na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. Od 2000 członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 2002 na emeryturze.

Autor publikacji książkowych, m.in. ''A może lubi pan walkę'' (1979), ''Znachor w bloku'' (1987), ''Mała odyseja'' (1996), ''Oni uzdrawiają'' (1998), ''Okno na wolność'' (2005), ''Borusewicz. Jak runął mur'' (2005), ''My podziemni'' (2006).

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1976), Medalem z okazji 30-lecia Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (1986), Medalem 25-lecia „Solidarności” (2005), Medalem Księcia Mściwoja II za Zasługi dla Gdańska (2006).

11 III 1983 – 20 V 1988 rozpracowywany przez Wydział III KW MO/WUSW w Gdańsku w ramach KE krypt. Marian, nr rejestracyjny 46522.

Arkadiusz Kazański

Gdansk, Region Gdańsk

Opcje strony

do góry