Wróbel Krzysztof
Krzysztof Wróbel, ur. 29 VIII 1949 w Łodzi. Absolwent Technikum Elektrycznego nr 2 tamże (1973).
1966-1976 pracownik Przedsiębiorstwa Robót Elektrycznych Elektromontaż tamże, w 1976 Łódzkich Zakładów Remontowo-Montażowych Przemysłu Lekkiego, 1976-1983 Zakładów Urządzeń Elektrycznych Zeltech. W III 1968 uczestnik wiecu studentów na pl. Wolności w Łodzi. V-VI 1969 uczestnik 3-dniowego strajku w Elektromontażu w związku z odmową przyjęcia zaniżonego wynagrodzenia przez pracowników. W 1979 uczestnik zorganizowanej przez ROPCiO akcji zbierania podpisów pod Listem protestacyjnym w związku z nieudzielaniem pracownikom urlopów na okres pielgrzymki Jana Pawła II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. do Polski.
Od IX 1980 w „S”, współzałożyciel, wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego w Zeltechu, następnie członek KZ; w 1981 członek KOWzP; 7 XII 1981 zatrzymany podczas akcji plakatowania KD MO Łódź-Polesie afiszem „Uwolnić więźniów politycznych”, 8 XII 1981 zwolniony.
13-16 XII 1981 uczestnik demonstracji pod budynkiem ZR „S” w Łodzi, 2-krotnie pobity, 14 XII 1981 uczestnik strajku w Zeltechu, członek KS, 16 XII 1981 zwolniony z pracy. W I 1982 współorganizator i uczestnik akcji sporządzenia dokumentacji fotograficznej zniszczeń dokonanych przez ZOMO w siedzibie ZR podczas pacyfikacji budynku oraz akcji wywiezienia 2 ton papieru z pilnowanego przez ZOMO budynku ZR. 1982-1983 członek podziemnej łódzkiej struktury Kierownicza Grupa Akcji Konspiracyjnej, drukarz podziemnych pism: „Akcja Konspiracyjna” (1982), „Prześwit” (1983). Od 1982 działacz Ośrodka Pomocy dla Internowanych, Więzionych i ich Rodzin przy kościele Najświętszego Zbawiciela w Łodzi; współorganizator jednej z największych łódzkich struktur kolportażu podziemnych wydawnictw, współpracującej z podziemnymi oficynami wydawniczymi z Warszawy, Krakowa, Poznania, Wrocławia i Lublina, m.in.: NOWą, Kręgiem, Przedświtem, CDN-em, Mostem, PoMostem, Wersem, kolportażu pism podziemnych, m.in.: „Kultury Niezależnej”, „Vacatu”, „Karty”, „Tygodnika Mazowsze”, „CDN-u”, „KOS-a”, „Solidarności Walczącej”, podziemnych wydawnictw łódzkich, m.in. pism: „Akcji Konspiracyjnej”, „Głosu Solidarności”, „Gotowości «S»”, „Solidarnych – Wiadomości Wojenne”, „Biuletynu Łódzkiego”, „Głosu Łodzi”, „Seniora”, „Kropli”, oraz podziemnych publikacji Tajnego Wydawnictwa Oświatowego. W 1983 zatrudniony w Zakładach Urządzeń Technicznych Uniprot w Łodzi, 1984-1986 w Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokator, 1986-1988 w Zakładach Wytwórczych Sprzętu Rolniczego w Łodzi, 1988-1990 Zakładzie Remontowo-Budowlanym RSM Lokator.
W 1989 współzałożyciel i członek Łódzkiego Porozumienia Obywatelskiego. 1990-1995 z-ca dyr. Delegatury Urzędu Miasta Łodzi Łódź-Polesie, w 1996 z-ca dyr. ds. technicznych Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej, 1998-2000 prezes Spółdzielni Mieszkaniowej Radogoszcz-Wschód, w 2001 zarządca komisaryczny Przedsiębiorstwa Produkcji Przemysłowej Prefabud, od 2003 prezes Konstantynowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Konstantynowie Łódzkim. 1989-2006 członek założyciel stowarzyszenia Poleskie Porozumienie Obywatelskie, 1995-2005 wiceprzewodniczący 1997-1998 w ZChN. 1998-2006 radny Miasta Łódź z listy Łódzkiego Porozumienia Obywatelskiego, członek Komisji Rewizyjnej.
Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001), medalem O Niepodległość Polski i Prawa Człowieka 13 XII 1981 – 4 V 1989 (2001).