Kokot Jan Bolesław
Jan Bolesław Kokot, ur. 23 II 1946 w Dąbrowie Górniczej.
1965 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Strzemieszycach, 1967 absolwent Państwowej Szkoły Górniczej w Dąbrowie Górniczej, Wydział Górniczy, technik górnik.
1967–1982 pracownik Przedsiębiorstwa Robót Górniczych w Sosnowcu, 1967–1968 stażysta, 1968–1969 cieśla górniczy, 1969–1970 nadgórnik, 1970–1974 sztygar zmianowy górniczy, 1974–1977 sztygar oddziałowy górniczy, 1977 starszy inspektor normowania, 1977– 1 V 1981 kierownik Bazy Warsztatowo-Magazynowej, 15 XII 1981–4 VIII 1982 sztygar zmianowy górniczy (po zawieszeniu działalności „S” w stanie wojennym nie przywrócono go na stanowisko kierownika Bazy, ani na stanowisko sztygara oddziałowego, co było zawodową degradacją).
Od 1980 w „S”, członek Prezydium KZ „S” tamże, nast. od 11 IV 1981 przew. KZ. IV–V 1981 członek Komitetu Organizacyjnego Obchodów 190 rocznicy Konstytucji 3 Maja w Sosnowcu, współorganizator uroczystości na Stadionie Ludowym w Sosnowcu. 6–7 XI 1981 delegat na II WZD KKK SG „S”.
14 XII 1981 przeniósł wraz z wiceprzewodniczącymi KZ sztandar komisji na plebanię kościoła p.w. M.B. Szkaplerznej w Sosnowcu-Milowicach, gdzie był przechowywany jako depozyt. Organizował pomoc dla rodziny internowanego członka Prezydium ZR Śl.-D. Mieczysława Flisa. Skierowany do pracy pod ziemią w KWK Kazimierz-Juliusz w Sosnowcu. Podczas odprawy dyrekcji PRG z kadrą inżynieryjno-techniczną zaprotestował przeciwko zmuszaniu pracowników dozoru górniczego - członków „S” do podpisywania deklaracji lojalności. 20 I 1982 zatrzymany w KW MO w Katowicach. Podczas przesłuchania odmówił podpisania deklaracji lojalności i udzielenia informacji na temat działalności w „S”, pobity, internowany, przetrzymywany w areszcie KW MO w Katowicach, nast. Ośrodku Odosobnienia w Jastrzębiu-Zdroju Szerokiej, Kokotku (po raz kolejny odmówił tam podpisania deklaracji lojalności), Zabrzu-Zaborzu, Uhercach (m.in. przygotowywał i redagował materiały do serwisu informacyjnego „Wiadomości Uherce”), 3 VII 1982 zwolniony. Po powrocie z internowania skierowany przez dyrekcję PRG w Sosnowcu na urlop, nast. w związku z militaryzacją kopalń na podstawie ustawy o powszechnym obowiązku obrony skierowany do pełnienia z dniem 5 VIII 1982 służby jako górnik w Oddziale PRG przy KWK „Gen. Zawadzki” w Dąbrowie Górniczej, tym samym pozbawiony prawa wykonywania zawodu. 4 VIII 1982 uznając to za formę represji i prowokacji złożył prośbę o zwolnienie. 5 VIII 1982 zwolniony z pracy. 5 VIII–29 XI 1982 bez zatrudnienia. Nakłaniany przez SB do wyjazdu z kraju.
Od 30 XI 1982 na emigracji Calgary w Kanadzie. 1982–1986 bez stałego zatrudnienia. 1986–2011 operator urządzeń w fabryce płyt ściennych-gisowych BPB Westroc Drywall Plant w Calgary. Od 2011 na emeryturze.
Członek Stowarzyszenia Polsko-Kanadyjskiego. Współorganizator zbiórek pieniężnych wśród Polonii na pomoc prześladowanym i walczącym działaczom „S” w Polsce, przesyłanym do Biura Koordynacyjnego „S” za Granicą w Brukseli. Udzielał także indywidualnej pomocy w postaci paczek Witoldowi Rubikowi, jednemu z represjonowanych przywódców strajku w Hucie Katowice z XII 1981. 1983–1985 współorganizator cyklicznego programu Wiadomości Wiadomości „Wiadomości”, biuletyn wydawany przez podziemną „S” Regionu Mazowsze w Warszawie 15 XII 1981 – 1 IV 1990. z Polski nadawanego w TV Calgary dla lokalnych środowisk polonijnych.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2020).