Agencja Informacyjna «S» AIS
„Agencja Informacyjna «S» AIS”, pismo założone przez Joannę Wierzbicką-Rusiecką z inspiracji jej syna Aleksandra Rusieckiego, kontynuacja „Skrótu”, wydawane w Warszawie 31 VIII 1982 – 8 VII 1984. Ukazało się 29 n-rów (w tym nr 12A), obj. do 25 s., format A4, drukowane w mieszkaniach w Warszawie, nakł. 500 egz.; numerowane od n-ru 4. Niektóre n-ry z dodatkami, m.in.: „Informacja w sprawie zajść ulicznych, jakie miały miejsce 31 sierpnia 1982 roku w Lubinie” (nr 4); W. Anders, „Bez ostatniego rozdziału – wspomnienia z lat 1939–1946” – fragment wspomnień (nr 7); „Sytuacja społeczno-polityczna w gdańskim środowisku dziennikarskim czerwiec 1983 r.” – materiały Wydz. Propagandy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku (nr 8); „W sprawie samorządów” (nr 9); „Zmiany w kodeksie karnym dot. przestępstw i wykroczeń o charakterze politycznym” (nr 10); „Deklaracja Międzynarodówki Oporu” (nr 11); „Relacja z procesu Mariana Piłki” – korespondencja z Rzeszowa (nr 12); „Akt oskarżenia przeciwko Jackowi Kuroniowi s. Henryka, Adamowi Michnikowi s. Ozjasza, Henrykowi Wujcowi s. Józefa, Zbigniewowi Romaszewskiemu s. Józefa” (nr 12A); „Sprawa Jana Domagały” (nr 14); „Przemówienie wygłoszone w Oslo w imieniu L. Wałęsy” (nr 16). W redakcji: J. Wierzbicka-Rusiecka (redaktor nacz.), Barbara Roszkowska, Witold Bobryk, Adam Bobryk, Adam Maciejczyk, Przemysław Maksymiuk, Danuta Karczewska (druk) Alicja Wróbel (druk i przygotowanie matryc), Andrzej Bober (druk); w 1984 na krótko druk przejęli Danuta Jadczak i Jarosław Kosiński; współprcował Maciej Kołaczkowski (pomoc finansowa, zaopatrzenie w papier i folię). Materiały nadsyłano z całej Polski dzięki sieci informacyjnej stworzonej dla „Skrótu”; informowano o wydarzeniach w kraju i represjach, publikowano oświadczenia władz związkowych i działaczy podziemnych, opinie prawne, przedruki z in. wydawnictw podziemnych, dokumenty kościelne i władz PRL, fragmenty audycji podziemnego Radia „S”, dane o emigracji działaczy związkowych. Kolportowane w całym kraju w oparciu o sieć informacyjną; przekazywane za granicę m.in. przez M. Kołaczkowskiego i Wiesławę Gizę-Siankowską. Od XI 1984 jego kontynuacją było pismo publicystyczne „KAT”.