Montinowiec
"Montinowiec", pismo wydawane w 1980 i III 1982 – 20 II 1985 w Krakowie przez KZ „S” w Nowohuckim Przedsiębiorstwie Instalacji Przemysłowych Montin; jedno z pierwszych krakowskich pism zakładowych ukazujących się po powstaniu „S”. Od nr. 25 (z 1982) w winiecie pojawił się napis: „Pismo Porozumienia Prasowego «Solidarność Zwycięży»”, od nr. 37 (z 1983) zmieniony na: „Porozumienie Prasowe «Solidarność Zwycięży»”, od nr. 61 (z 1983) na: „Porozumienie Prasowe «Solidarność Zwycięży» przy MKS Nowa Huta”.
Ukazały 94 nr. (do 2 X 1980 4 nr., po czym z niewiadomych przyczyn nastąpiła przerwa) o obj. 4-10 s. w formacie A4, drukowane techniką sitodruku i na powielaczu białkowym w nakładzie 300-3 tys. egz.; w założeniu tygodnik, z powodów technicznych ukazywał się nieregularnie, od 1985 miesięcznik (wystąpiły pomyłki w numeracji: nr 38 z 19 I 1983 był faktycznie nr. 39, a nr 44 ukazał się dwukrotnie: 17 i 25 II 1983); nr. 5-65 (z 1982-1983) oznaczono jako wydania wojenne.
W składzie redakcji: Jerzy Karpińczyk (opracowania graficzne, logo w kształcie litery V i S w środku, druk), Zbigniew Kostecki i Zdzisław Stanisławczyk (członkowie KZ, prawdopodobnie założyciele pisma), we współpracy ze Zdzisławem Kusykiem i Stanisławą Florkowską (od V 1982, przygotowanie makiety). Autorzy: J. Karpińczyk i Z. Kusyk (artykuły podpisywano fikcyjnymi ps., by stworzyć wrażenie, że w przygotowanie pisma zaangażowanych jest więcej osób). Druk: Piotr Bielawski i Jan Senia (ukrywający się w Krakowie działacze wrocławskiego podziemia), w mieszkaniach prywatnych na terenie Nowej Huty, z reguły w miejscach ukrywania się J. Karpińczyka.
Publikowano artykuły komentujące ówczesną sytuację w kraju, Regionie i zakładzie, dyskutowano o możliwościach uniezależnienia się Polski od ZSRS, omawiano wydawane w PRL akty prawne, informowano o represjach i sytuacji osób represjonowanych, krytykowano zachowawczość działaczy związkowych oraz osoby dopuszczające się gorszących zachowań na terenie przedsiębiorstwa, demaskowano kłamstwa oficjalnych mediów; zamieszczano oświadczenia i komunikaty redakcji, KZ i in. struktur opozycyjnych, sprawozdania finansowe, materiały historyczne i okolicznościowe. 6 IV 1983 J. Karpińczyk ujawnił się i został zatrzymany, następnego dnia SB zlikwidowała znajdującą się w prywatnym mieszkaniu drukarnię. Kolejne nr. pisma zostały przygotowane przez S. Florkowską, która w ten sposób chciała odwrócić podejrzenia od J. Karpińczyka i innych aresztowanych wówczas osób. 25 VII 1983 na mocy amnestii J. Karpińczyka zwolniono. Przyczyny zakończenia wydawania pisma w 1985 nie są znane.
Kolportowano głównie do NPIP Montin (przez Kazimierza Gądka), ale też do niektórych zakładów pracy w Nowej Hucie, np. za pośrednictwem Mariana Stachniuka i Ryszarda Lasi do Huty im. Lenina, i do Krakowa; niewielką część (10-20 egz.) dostarczano do Huty Katowice, Huty Ostrowiec oraz Katowic i Wrocławia przez Kazimierza Chmielka.
Kraków, Region Małopolska