Opinia Krakowska
"Opinia Krakowska", pismo wydawane w Krakowie IV 1978 – VII 1991 z przerwami, od nr. 2/3 z V/VI 1978 pismo krakowskich uczestników ROPCiO, IX 1979 – XI 1980 organ KPN, następnie do VII 1981, tj. w okresie zawieszenia działalności KPN w Krakowie, pismo Ruchu Porozumienia Polskich Socjalistów, od II 1982 organ II Obszaru KPN. Nazwą nawiązywano do pisma „Opinia” wydawanego przez ROPCiO od IV 1977 w Warszawie. Projekt okładki: Adam Macedoński, znak Polski Walczącej dodała Romana Kahl-Stachniewicz.
Ukazało się 56 nr. o obj. 18-30 s. w formacie A4 lub A5, IV-XI 1978 w nakł. 60-80 egz. przepisywanych na maszynie i kserowanych w pomniejszeniu (format kieszonkowy), nr. 4-5 wydrukowano na powielaczu spirytusowym, w 1979 kilkadziesiąt egz. w maszynopisie i jako odbitki fotograficzne, od VI 1980 drukowane na matrycach białkowych, następnie również techniką sitodruku, w nakł. od kilkuset do 2 tys. egz. Druk. m.in.: Krzysztof Bzdyl, Radosław Huget, Stanisław Tatara. W 1978 jako miesięcznik (nr. podwójne: VII i VIII, XI i XII), do VI 1979 wyłącznie nr. podwójne, od nr. 16 jako dwumiesięcznik, od nr. 22 (1980) nieregularnie. Do 1982 ukazało się 29 nr.; w 1985 ukazał się nr 1 „Opinii Małopolskiej” jako kontynuacja „Opinii Krakowskiej” (nr 30); 1987-1991 wydano nr. 31-56. Nr. specjalne: m.in. w 1978 z okazji 17 IX i 11 XI jako gazeta plakatowa w formacie A4 w nakł. 1000 egz.
W składzie redakcji 1978-1981: Krzysztof Gąsiorowski (redaktor naczelny; 1960-1982 TW ps. Edward Klinowski/Jan Chojecki/Jerzy Rawicz/Mikołaj Ataman), Stanisław Janik-Palczewski, Romana Kahl-Stachniewicz, Michał Muzyczka, Stanisław Tor (od X 1978), później także K. Bzdyl oraz jako współpracownik Andrzej Kostrzewski (autor pod ps. Festucus).
Po 13 XII 1981 prawie cała redakcja i drukarze zostali internowani lub aresztowani. Od I 1982 grupa nowych działaczy KPN skupionych wokół Mariana Guta (m.in. Witold Tukałło i Marek Bik) wydała 3 nr.: 26, 27 i 28. W połowie 1982 Ryszard Bocian wydał nr 29 (druk: R. Bocian i Sławomir Onyszko) zawierający wyłącznie dokumenty KPN opublikowane po 13 XII 1981 i przeznaczony do użytku wewnętrznego. Po wznowieniu pisma w 1987 skład redakcji zmienny, m.in.: Maria Grcar (od nr. 49 z 1990 redaktor naczelna), Andrzej Izdebski, S. Janik-Palczewski, K. Gąsiorowski, A. Kostrzewski, Ludwik Naleziński i Andrzej Zagórski, nakł. 180-500 egz.
W stopce podawano jako adres redakcji mieszkanie Stefana Dropiowskiego (1964-1972 TW ps. Magister, od VII 1977 Kontakt Operacyjny, X 1977 – 1989 TW ps. Dunin) przy ul. Rabina Meiselsa 24/7 (od XI 1977 był to także Punkt Konsultacyjno-Informacyjny ROPCiO), w rzeczywistości redakcja spotykała się w mieszkaniu R. Kahl-Stachniewicz; nr 20/21 z 1980 adres redakcji: ul. Przybyszewskiego 22/1, od nr 48 (1990) al. Krasińskiego 20.
Publikowano dokumenty, komunikaty i oświadczenia ROPCiO, RPPS, KPN, informacje o łamaniu prawa przez władze (rewizjach, przesłuchaniach, zatrzymaniach), teksty o tematyce historycznej, społeczno-polityczne, informacje bieżące, m.in. w rubryce „Z Kroniki Obszaru”.
Od nr. 49 z 1990 pismo wydawane legalnie, od nr 55 z IV 1991 podtytuł: „Pismo niezależne, ukazuje się od 1978 r. Polityka, historia, sprawy niepodległościowe”.
Kraków, Region Małopolska