Porozumienie Opozycji Robotniczej
Porozumienie Opozycji Robotniczej, inaczej Porozumienie Prasowe Opozycji Robotniczej lub POR-Solidarność, organizacja o charakterze lewackim, zbliżonym do trockizmu, działająca 1985-1986. Powstała w wyniku porozumienia redakcji pism podziemnych mających charakter lewicowy i kontakty ze Zjednoczonym Sekretariatem IV Międzynarodówki (jeden z kilku odłamów ruchu trockistowskiego). Kontakty z Międzynarodówką utrzymywał Stefan Piekarczyk, jej przedstawiciel w Polsce. Pośredniczył w sprowadzaniu z Francji pisma „Inprekor”, będącego polskojęzycznym organem Zjednoczonego Sekretariatu, oraz funduszy na działalność krajową. Pisma tworzące POR to: „Front Robotniczy” (Warszawa), „Sprawa Robotnicza” (Warszawa), „Głośno” (Górny Śląsk) i „Wolny Robotnik” (Górny Śląsk). Działacze POR – S. Piekarczyk, Robert Dymkowski i Tomasz Szczepański – w 1985 opracowali „Projekt Platformy Porozumienia Opozycji Robotniczej”: program o charakterze lewackim, ale zawierający też postulat niepodległości Polski. Członkowie POR w Warszawie współpracowali z redakcją „Robotnika”, m.in. wymieniając się wydawnictwami do kolportażu; na warszawskim osiedlu Bródno brali udział w akcji oceny frekwencji wyborczej (tzw. 3 × 5) w wyborach do Sejmu PRL 13 X 1985; uczestniczyli w akcjach ulotkowych, m.in. kolportując własną ulotkę o strajku czynszowym; zainicjowali wydawanie pisma „OBI Osiedlowy Biuletyn Informacyjny” (1986-1987 ukazało się 9 nr.); w V 1986 brali udział w powołaniu Robotniczej Partii Rzeczypospolitej Samorządnej. Eugeniusz Kondraciuk, redaktor „Wolnego Robotnika”, był tajnym współpracownikiem SB, co przyczyniło się do rozpadu POR. E. Kondraciuk rzucił podejrzenie o współpracę z SB na R. Dymkowskiego, przez co z POR odeszła część członków organizacji. Seria wpadek w 1986 i defraudacja pieniędzy organizacyjnych przekonały pozostałych o rzeczywistej roli E. Kondraciuka. Jesienią 1986 POR zaprzestał działalności, część członków odeszła do Grupy Politycznej Robotnik, inni, m.in. S. Piekarczyk, Zbigniew Idziakowski, założyli pismo „Kret”.