Parafia pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus i św. Jana Bosko w Łodzi
Parafia pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus i św. Jana Bosko w Łodzi, erygowana 19 VII 1928 przez bpa Wincentego Tymienieckiego Ordynariusza Diecezji Łódzkiej. Misję zorganizowania parafii powierzono księżom salezjanom (1926). Pierwotnie funkcję parafialnej świątyni pełnił XV-wieczny drewniany kościół, odkupiony w 1927 od parafii św. Wojciecha w Chojnach. Konsekrowany 16 X 1927 przez Prymasa Augusta Hlonda.
Projekt nowego, murowanego kościoła sporządzony został jeszcze przed wybuchem II wojny światowej przez Zborowskiego. Prace budowalne przerwano ze względu na działania wojenne. Zgormadzony budulec został wykorzystany przez Niemców do budowy schronów przeciwlotniczych, usytuowanych w śladzie projektowanej świątyni. Po zakończeniu wojny zdecydowano o modernizacji założeń architektonicznych z 1939. Nowy projekt kościoła przygotowany został przez Józefa i Witolda Karskich. Wznowienie prac przy budowie świątyni nastąpiło w 1948. Do IV 1950 trwało porządkowanie terenu i usuwanie żelbetonowych, poniemieckich schronów. Kamień węgielny został poświęcony 16 IX 1951, zaś budowę ukończono 3 X 1963.
Nowy kościół to modernistyczna budowla, na planie krzyża greckiego o rozpiętości ramion 50 m. z elementami klasyczno-renesansowymi, zwieńczona kopułą centralną o średnicy 23 m oraz czterema mniejszymi kopułami w narożnikach. Wysokość całkowita wraz z krzyżem na kopule 64 m.
Funkcję proboszcza parafii pełnili: ks. Umiński Jan, ks. Jan Umiński, ks., ur. 25 VII 1930 w Rypinie, zm. 20 VI 1990 w Sulejowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, święcenia kapłańskie (1955). Stanisław Łukaszewski (1928–1931), ks. Stanisław Dylong (1931–1938), ks. Stanisław Sebastiański (1938–1941), ks. Aleksander Drozd (1945–1963), ks. Józef Król (1963–1965), ks. Leon Walaszek (1965–1971), ks. Antoni Gabrel (1971–1978), ks. Henryk Paszek (1979–1985), ks. Józef Belniak (1985–1991), ks. Henryk Korzeniowski (1991–2000), ks. Łukasz Woźniak (2000-).
Księża salezjanie od X 1964 prowadzili przy parafii Duszpasterstwo Akademickie Klasztor oo. Dominikanów w Poznaniu, Duszpasterstwo Akademickie Klasztor oo. Dominikanów w Poznaniu, Duszpasterstwo Akademickie, w 1937 dominikanie rozpoczęli budowę klasztoru i kościoła akademickiego w centrum Poznania, od pocz. przy klasztorze funkcjonowało DA. „Węzeł” (drugie powstałe w Łodzi), choć spotkania wspólnoty odbywały się nieformalnie już od X 1963. Ich inicjatorem był ks. Józef Król, zaś kolejnymi organizatorami ks.ks. Jan Palusiński i Antoni Gabrel. DA „Węzeł” skupiało przede wszystkim studentów Uniwersytetu Łódzkiego, Akademii Medycznej i Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych. W ramach Duszpasterstwa odbywały się niedzielne - akademickie msze św., rekolekcje, pielgrzymki na Jasną Górę, wspólne wyjazdy wakacyjne. Organizowano również seminaria i zajęcia o charakterze samokształceniowym. Wprowadzono także zwyczaj corocznej wizyty duszpasterskiej w domach studenckich.
Księża salezjanie, jako pierwsi w Łodzi, zainicjowali Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej, w ramach których na spotkania z młodzieżą przyjeżdżali m.in.: Andrzej Wielowiejski, Bohdan Cywiński, Janusz Zabłocki, Stefan Kisielewski, Kazimierz Dejmek. Dla studentów organizowano także cykle wykładów i pogadanek z pogranicza etyki, kultury i nauki. Wśród wykładowców znaleźli się m.in.: Ilja Lazari-Pawłowska, Konstanty Kowalewski, Janusz Zabłocki, Marek Niesiołowski, Benedykt Czuma. Od III 1978 do V 1983 przy DA „Węzeł” funkcjonował łódzki Klub Inteligencji Katolickiej, na którego podłożu z końcem 1983 zawiązało się Duszpasterstwo Inteligencji Katolickiej.
W okresie stanu wojennego przy parafii działała filia Ośrodka Pomocy Osobom Pozbawionym Pracy. W 1983 w galerii funkcjonującej przy DA „Węzeł” zorganizowano wystawę dla niezależnych łódzkich plastyków, przeniesioną następnie do kościoła oo. Jezuitów.